သူမႏွင့္ ဆံထံုး


"ဟယ္... ဆံထံုးေလးက လွလိုက္တာ" ဆိုၿပီး ႏွစ္လိုအားက်တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးၾကျပန္ပါတယ္။
ဟုတ္ေတာ့ေနၿပီ။
ဆံထံုးလွလွေလးေၾကာင့္ သူမ မ်က္ႏွာတယ္ပြင့္ေနပါလား။ မဂၤလာပြဲေလးၿပီးသြားမွာကိုပင္ သူမက ႏွေျမာေနခ်င္ၿပီ။ ဆံထံုးေလးကို လူတကာျမင္ေအာင္ အလွျပေနရတာေလ။

က

 ခုလို သီတင္းကၽြတ္ၿပီးခ်ိန္ကာလ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ သူမအဖို႔ မဂၤလာေဆာင္ေတြသြားရတဲ့ ပြဲဆက္ေတြ ဆက္လာပါၿပီ။ နဂိုကလည္း အေပါင္းအသင္းမ်ားသူ၊ လူခ်စ္လူခင္ ေပါသူမို႔ ပြဲတကာတိုင္း သူမ မပါရင္မၿပီး ဖိတ္ေနက်ဆိုေတာ့ သူမကလည္း ဝါသနာပါသူပီပီ ပြဲတိုင္းကို မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္ေလ့ရွိပါတယ္။
ပြဲေတြသြားတုိင္းလည္း သူမဟာ လူတကာေငးရေလာက္ေအာင္ ေၾကာ့ေၾကာ့ေမာ့ေမာ့ေလးျပင္ရတာကို အလြန္သေဘာက်သူပါ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာေတြ ေရာက္လာရင္ သူမက ေပ်ာ္ရႊင္တက္ႂကြေနၿပီ...။ ဘယ္ပြဲကို ဘာေလးဝတ္သြားရမလဲ၊ ဘယ္လိုျပင္ဆင္သြားရမလဲဆိုတာကို ေတြးေနၿပီ။ 
ပြဲလမ္းတုိင္းကို တက္တက္ႂကြႂကြ လွလွပပသြားေလ့ရွိတဲ့ သူမကို လင္ေတာ္ေမာင္က ၿပံဳးစစနဲ႔ က်ီစယ္သလို ၾကည့္တတ္ပါတယ္။ မိန္းမေခ်ာေခ်ာလွလွကို ရထားတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ့ ဂုဏ္ယူတတ္တဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့ေလ။ သူမသြားသမွ် ပြဲလမ္းတိုင္းလိုလုိ သူ႔ခမ်ာ မညည္းမညဴ တက္ေလ့ရွိပါတယ္။ 
“ေမာင္ေရ....ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ပြဲက ႏွစ္ခုေတာင္ဆက္ေနတယ္ ဆရာ၊ ႏွစ္ပြဲစလံု SEDONA မွာဆိုေတာ့ လွလွပပကေလးသြားမွ....”
“ကိုယ့္မိန္းမက လွၿပီးသားပါကြာ၊ ဘာလဲ Beauty Saloon မွာသြားအလွျပင္ဦးမလို႔လား...”
“ဒါေပါ့ရွင္...”
ေယာက္်ားလုပ္သူက ပုခံုးေလးတြန္႔႐ုံေလာက္ကလြဲၿပီး ဘာမွထူးထူးျခားျခား မေျပာေတာ့ပါဘူး...။ မဂၤလာပြဲရွိတိုင္း Beauty Saloon မွာ အလွျပင္ေနက်ကို သူသိၿပီးသားကိုး....။

စေနေန႔အတြက္ မဂၤလာပြဲမသြားခင္မွာ ထံုးစံအတုိင္း အိမ္နဲ႔နီးတဲ့ Beauty Saloon ဆီ အေျပး ခ်ီတက္ခဲ့ရပါတယ္။ ခင္မင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဆိုင္က ေကာင္မေလးက သူမကိုထံုးစံထက္ ပိုၿပီး လွလွပပ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ျပင္ေပးပါတယ္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ခါတိုင္းထက္ကို သူမမ်က္ႏွာဟာ လွပအသက္ဝင္လို႔ ေနခဲ့ပါတယ္။
ပုိၿပီးထူးျခားတာကေတာ့ ဆံထံုးကေလးပါ။  ဆံထံုးကေလးက အင္မတန္ကို လွပါတယ္။ အေရွ႕ဘက္မွာ ညာဘက္ခြဲေၾကာင္းနဲ႔၊ အဲဒီ ညာဘက္တေစာင္းမွာ ဆံပင္ကေလးေတြကို ေခြေခြၿပီး ႏွင္းဆီပြင့္ ပံုသ႑ာန္ ေလးေတြ ေခြထားတဲ့ ဆံထံုးပံုစံပါ။ အေနာက္ဘက္မွာေတာ့ အေျပာင္သိမ္းယူထားတာေပါ့။ ဆံထံုးတစ္ခုလံုးဟာ ညာဘက္မွာရွိေနၿပီး ဆံထံုးရဲ့ အသက္ကေတာ့ ႏွင္းဆီပြင့္ပံုသ႑ာန္ ဆံပင္အေခြကေလး ငါးလိပ္ပါ။ ဒီေလာက္လွပအသက္ဝင္ၿပီး အႏုပညာေျမာက္တဲ့ ဆံထံုးမ်ိဳး သူမ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးခဲ့ပါဘူး။ 
“လွလိုက္တာ မမရယ္... မမနဲ႔ ဒီဆံထံုး အရမ္းလုိက္တာပဲ”
လို႔ ေကာင္မေလးေတြက ခ်ီးက်ဴးၾကပါတယ္။
သူမ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း သူမရဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္က တအံ့တၾသအၿပံဳးနဲ႔ ....
“ဟား... တယ္လွပါလား”
  လို႔ေျပာၿပီးမွ မၾကားတၾကားနဲ႔ “ဆံထံုး.... ဆံထံုး” လို႔ ျဖည့္စြက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လွဖို႔က အေရးႀကီးတယ္ေလ။ ဒီလို ဆံထံုးနဲ႔ လွလွကို တသသ ႐ႈမၿငီးစြာနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ဆီ ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။

မဂၤလာေဆာင္ေရာက္ေတာ့လည္း လူတိုင္းက ဆံထံုးဆီကိုပဲ အဆန္းတၾကယ္လိုက္ၾကည့္ၾကတာ ခံရရင္ သူမ မ်က္ႏွာဟာ ပိုၿပီး ခ်ီေမာ့လို႔သြားပါတယ္။ ရင္းႏွီးသူ မိတ္ေဆြေတြျမင္တိုင္းလည္း....
“ဟယ္... ဆံထံုးေလးက လွလိုက္တာ” 
ဆိုၿပီး ႏွစ္လိုအားက်တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးၾကျပန္ပါတယ္။ ဟုတ္ေတာ့ေနၿပီ။ ဆံထံုးလွလွေလးေၾကာင့္ သူမမ်က္ႏွာ တယ္ပြင့္ေနပါလား။ မဂၤလာပြဲကေလးၿပီးသြားမွာကိုပင္ သူမ ႏွေျမာခ်င္ေနၿပီ။ ဆံထံုးေလးကို လူတကာျမင္ေအာင္ အလွျပေနရတယ္ေလ။ 
ဒီလိုနဲ႔ မဂၤလာပြဲၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္လာၾကပါတယ္။
“ဆံထံုးကေလးက အရမ္းလွေနေတာ့ ဖ်က္ေတာင္မဖ်က္ရက္ေတာ့ဘူးေမာင္ရယ္၊ မနက္ျဖန္မနက္လည္း SEDONA မွာပဲ မဂၤလာပြဲတစ္ပြဲ ရွိေသးတယ္”
“အဲဒါဆိုလည္း မဖ်က္ဘဲ ဒီအတိုင္း အိပ္ေပါ့ကြာ”
သူမေယာက္်ားက ရြဲ႕ေျပာတာလား၊ အတည္ေျပာတာလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမကေတာ့ အတည္ပဲ ယူလိုက္ပါတယ္။
“ဟုတ္ၿပီ...ဟုတ္ၿပီ... အႀကံရၿပီ၊ ညက်ရင္ ဒီအတိုင္းေလးပဲ တေစာင္းကေလးထားၿပီး အိပ္လိုက္မယ္၊ မဖ်က္ေတာ့ဘူး၊ အဲ့ဒါေကာင္းတယ္ ”
လို႔ သူမက ဝမ္းသာအားရျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး ဆံထံုးကေလးကို တသသ မွန္ထဲမွာ ၾကည့္ရတာ အေမာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ညေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။


“ဟာ... မင္းတကယ္ပဲ ဒီဆံထံုးနဲ႔ အိပ္ယာဝင္မွာလား”
“ဒါေပါ့...၊ ပံုမပ်က္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး အိပ္ရဦးမွာ၊ တေစာင္းကေလးပဲ အိပ္လိုမယ္ေလ...၊ ဟဲ...ဟဲ”
သူမကေတာ့ တကယ့္ကို တေစာင္းကေလးေစာင္းၿပီး အိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ ဆံထံုးကလညး္ ညာဘက္မွာမို႔ သူမက ဘယ္ဘက္ကိုေစာင္းၿပီးအိပ္ရေတာ့ သူမရဲ့ ညာဘက္မွာအိပ္တဲ့ ေယာက္်ားလုပ္သူကို ေက်ာေပးထားေတာ့တာေပါ့၊ သူမက လွည့္ကိုမၾကည့္။ 
“မိန္းမေတြမ်ား ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသစရာေကာင္းတယ္ေနာ္၊ ဆံထံုးမပ်က္ေအာင္မ်ား တစ္ညလံုး ဘယ္လိုအိပ္ မလဲ မသိဘူး၊ ရွာမွရွားပဲ” 
ေယာက္်ားရဲ့ ပြစိတိုးသံကို မၾကားေယာင္ျပဳရင္း သူမ ဒီဘက္မွာ ၿပံဳးေနတာကို သူကေတာ့ ျမင္မွာမဟုတ္။ မိန္းမေတြဟာ အလွအပနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အဲ့ဒီလိုပဲ အဆန္းတၾကယ္လုပ္တတ္တာကို ေယာက္်ားေတြ ဘယ္လိုက္မီမလဲ။
စကားမစပ္ေျပာရရင္ သူမေက်ာင္းသူဘဝ အေဆာင္မွာေနတုန္းကဆို သူမေဘးက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဟာ ေဆာင္းတြင္းေအးခ်မ္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ေရမခ်ိဳးဘဲ မ်က္ႏွာကေလးသာသစ္ၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္းကို ကြက္ၿပီး အလွျပင္ထားတတ္သူပါ။ ေန႔ခင္းေလာက္က်မွ ေက်ာင္းကေန တစ္ေခါက္ျပန္လာၿပီး ေရျပန္ခ်ိဳးတတ္တယ္။ သူ ေရခ်ိဳးပံုကလည္း ၾကည့္ဦး၊ မ်က္ႏွာကိုေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္ခႏၶာေအာက္ပိုင္းကိုပဲ ေရခ်ိဳးတတ္သူေလ။ သူ႔အေၾကာင္းေျပာတိုင္း သူမရယ္ေမာရစၿမဲပါ။ မိန္းမဆိုတာ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးေလ။ အလွအပနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း အၿမဲရွိသူေတြပါ။
အခုလည္း ေယာ္က်ားက သူမကို...
“မိန္းမရာ တစ္ညလံုး အဲ့ဒီလို တေစာင္းႀကီးအိပ္ေတာ့ ဇက္ႀကီးလည္း လိမ္ေနဦးမယ္၊ ၾကည့္လုပ္ဦး၊ ဒီဘက္ေလးဘာေလး လွည့္ပါဦး”
လို႔ လွမ္းေျပာတာကိုေတာင္ 
“လွည့္ႏိုင္ဘူးေတာ္”
လို႔ဆိုၿပီး တစ္ဘက္တည္းေစာင္းၿပီး ရေအာင္အိပ္သူပါ။
မနက္မိုးလင္းေတာ့ သူမဇက္ တကယ္ပဲ နာေနပါၿပီ။  ဘယ္ဘက္ကို ေစာင္းခ်င္ေနၿပီ၊ သို႔ေပမယ့္ မွန္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ပံုပန္းမပ်က္လွပစြာရွိေနေသးတဲ့ ဆံထံုးကေလးကို ၾကည့္ၿပီး တစ္ညလံုး တစ္ဘက္ေစာင္းအိပ္ရက်ိဳး နပ္သြားပါေတာ့တယ္။
မဂၤလာေဆာင္ ေနာက္တစ္ခုကိုသြားဖို႔ က်က်နန အလွျပင္ေနတဲ့ သူမကို ေယာက္်ားလုပ္သူက...
“ခ်ီးက်ဴးပါတယ္... ခ်ီးက်ဴးပါတယ္”
လို႔ မဲ့မဲ့ရြဲ႕ရြဲ႕ ဆိုပါတယ္။
“ခ်ီးက်ဴးမေနနဲ႔၊ ဒီဘက္ဇက္တစ္ျခမ္းက ေစာင္းေနၿပီ”
သူမကေျပာေတာ့ သူက ခြက္ထိုးခြက္လန္ ရယ္ေမာပါတယ္။
“လွခ်င္တာကိုးကြာ...ဒီေလာက္ေတာ့ အနာခံရမွာေပါ့”  တဲ့။

ဒီလိုနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ဆီကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္။ ဇက္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို နာေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆံထံုးလွလွကေလးဆီ လူေတြက တအံ့တၾသဝိုင္းၾကည့္ ခ်ီးမြမ္းသံေတြကို ၾကားရတိုင္း သူမက ေက်နပ္ တာထက္ပိုတဲ့ ဂုဏ္ယူၿပံဳးကေလးပါ ပိုလာပါေတာ့တယ္။
သူမတို႔ ေျပာတာကို နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး။
“ဟယ္... ဆံထံုးကေလးက လွလိုက္တာ အရမ္းပဲ၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ထံုးတာလားဟင္”
“အမယ္ေလး... ေျပာျပရဦးမယ္၊ ဆံထုံးက မေန႔ကတည္းက ဆိုင္မွာသြားထံုးခဲ့တာေလ၊ အခုတေလာ ပြဲဆက္ေတြမ်ားေနတာ၊ မေန႔က ပြဲၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ပြဲအတြက္ ဆံထံုးကို မဖ်က္ရက္တာနဲ႔ ကၽြန္မမွာ တစ္ညလံုး  ဆံထံုးမပ်က္ေအာင္ တစ္ဘက္ေစာင္းၿပီး အိပ္ခဲ့ရတာ”
“ဟယ္...ဟုတ္လား...အံ့ၾသစရာ...”
ၾကားရသူတိုင္းက သူမကို တအံ့တၾသ ၿပံဳးရယ္ၾကပါတယ္၊ သူမကလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ၿပံဳးလ်က္....။ သူမဇက္ႀကီး နာေနတာကိုေတာ့ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါတယ္။
နည္းေတာင္ နည္းေသးတယ္ကြာ လို႔ ေျပာၾကမွာ စိုးလို႔ေလ.... ဟင္း....ဟင္း....ဟင္း။
 

လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ညွိဳ႕သခင္ နဲ႔ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သူ




ဒီမွာ Download ရယူၿပီး ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

မုန္းမိမယ္



ဒီမွာ Download ရယူၿပီး ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။


 

လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ရူးေအာင္ခ်စ္မယ့္သူ




ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

တေယာက္က တေယာက္ကို ဖန္ဆင္းကာ......

 


ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏုိင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

လွ်ိဳ ့ဝွက္လက္မ်ားျဖင့္ ဖန္ဆင္းေသာ.....



ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

မုန္းတယ္....(မိုးကဲ့သို ့ထစ္ခ်ဳန္းေသာ....)



ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ျမႇားနတ္ေမာင္ရဲ ့ ခ်စ္ပံုျပင္.




ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။





လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အမုန္းဖြဲ႕ေတး



ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

လိပ္ျပာတစ္ေကာင္၏ရင္ခုန္သံ




ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။





လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

မာယာမဝင္ရ



ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အတူပ်ံသန္းစို႔



ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

မာယာရထား





ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ႏႈတ္မဆက္တမ္း



ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အေတာင္ပံေတြရွိခဲ့ရင္




ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ရင္ကြဲအခမ္းအနား



 ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



 လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ခ်စ္ေသာႏွင္း

 
က။
ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၀၈။

ဒီေန႔ ကၽြန္မတုိ႔ ေနထုိင္တဲ့ အဂၤလန္ရဲ႕ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး ႏွင္းေတြ သည္းထန္စြာ က်ပါတယ္။
ႏွင္းက်လိမ့္မယ္ ဆုိတာကုိ မိုးေလ၀သ ခန္႔မွန္း ေၾကညာခ်က္ကေန ေၾကညာ ထားၿပီးသားမုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔က ႀကိဳၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ ရင္ခုန္ ေနခဲ့တာပါ။ ႏွင္းေတြကုိ ကၽြန္မ သိပ္ခ်စ္တယ္ေလ။ ကၽြန္မထက္ ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွား ေပ်ာ္ရႊင္ ေနသူကေတာ့ သမီးေလးေပါ့။ သူက ႏွင္းက်ရင္ Snow Man လုပ္မလုိ႔တဲ့ေလ။ Chrimas နီးလာေလေလ သူက လက္ေဆာင္ေတြ ရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အသိကေလးနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားေလပါ။

“မီးေလး Presents ေတြ ရခ်င္တယ္ေနာ္ ေမေမ” တဲ့။ ပူဆာေနတာ။ “မီးေလးက ဘာ Presents ေတြ ရခ်င္လုိ႔လဲ” ဆုိေတာ့ ၿပံဳးစိစိကေလးနဲ႔။

“အင္း Bicycle ရယ္၊ Skate ရယ္၊ Fairy Princess Dress ကေလးနဲ႔ ရွဴး(စ္)ေလးရယ္” လုိ႔ ေျပာတယ္။ ကၽြန္မနဲ႔ သူ Eldon Square ဆုိတဲ့ Shopping Mall ႀကီးဆီ သြားေတာ့ အဲ့ဒီမွာ Fenwick ဆုိတဲ့ Store ဆုိင္ႀကီးထဲမွာ Santa Claus ႀကီးနဲ႔ သူ႔ကုိ ေပးေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ Santa ႀကီးက “ဘာလုိခ်င္လဲ” လို႔ ေမးေတာ့ သူ႔မွာ ေျဖလုိက္ရတာ မ်က္လံုးကေလး အ၀ုိင္းသားနဲ႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကုိ ပူဆာပါတယ္။

“ေမေမ မီးေလးကုိ Socks ႀကီး ၀ယ္ေပးေနာ္။ Santa က Presents ေတြ လာထည့္ဖုိ႔” ဆုိလုိ႔ Socks အနီႀကီးႀကီး ၀ယ္ေပးၿပီး သူ႔ခုတင္ ေျခရင္းမွာ ခ်ည္ထား ေပးရပါတယ္။ မနက္မုိးလင္းရင္ သူ႔မွာ ေျခအိတ္ႀကီးထဲ ေခ်ာင္းလိုက္ရတာ အေမာ။ Santa ႀကီး လက္ေဆာင္ေတြမ်ား လာထည့္ၿပီလားေပါ့။ ကၽြန္မက “မီးေလးကလည္း ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔က်မွ ဖြင့္ၾကည့္ရမွာေလ” လုိ႔ ေျပာေတာ့ ညစ္ခ်င္ဟန္ မ်က္ႏွာေပး ကေလးနဲ႔ “အုိ ၂၄ ရက္ပါ” လုိ႔ တစ္ရက္ ေစ်းဆစ္ ေနပါေသးတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ညကတည္းက ႏွင္းေတြ တဖြဲဖြဲ စက်ေနတာကုိ ကၽြန္မက တစ္ေရးႏိုးၿပီး ကတည္းက သိေနပါၿပီ။ ႏွင္းေတြ ေဖြးၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုးက ေရႊလိေမၼာ္ေရာင္ ၀င္းေနတာ သိပ္ကုိလွတာမုိ႔ ကၽြန္မမွာ ျပန္အိပ္လုိ႔ေတာင္ မေပ်ာ္ႏုိင္။ အေအး ဒီဂရီက မုိင္းနပ္(စ္)က်ေနၿပီမို႔ သိပ္လည္း ေအးေနပါၿပီ။

ခ။
မနက္ မုိးလင္းေတာ့ ေမာင္ ေဆးရံုသြားခါနီး ကားတစ္ကားလံုး ေပၚမွာ ဖံုးေနတဲ့ ႏွင္းေတြကုိ ေမာင္ ျခစ္ဖယ္ေနတာကို လုိက္ၾကည့္ရင္း ကၽြန္မ ေပ်ာ္ေန ေတာ့တာ။

“ေမာင္ ကားကုိ ျဖည္းျဖည္း ေမာင္းေနာ္။ တစ္လမ္းလံုး ႏွင္းထုေတြက နည္းတာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္လက္မ ထုေလာက္ ရွိမယ္။ ဂရုစိုက္” လုိ႔ ေမာင့္ကုိ မွာရပါတယ္။ သမီးေလးက အေစာႀကီး ႏိုးထ လာရာကေန .. “ေမေမ Snow ေတြ” လုိ႔ ၀မ္းသာအားရ ေအာ္ပါတယ္။

“ေအး သမီ၊ ၿခံထဲ ဆင္းရေအာင္။ Snow Man ႀကီးး လုပ္မယ္” ဆုိေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကေလး တစ္ခုလံုး အားပါးတရ ၿပံဳးေနေတာ့တာ။ သူ႔ကုိ လံုၿခံဳ ေႏြးေထြးေအာင္ ၀တ္ေပးၿပီး သားအမိ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ေနာက္ဘက္ ၿခံထဲမွာ ခုန္ဆြ ေျပးၾက၊ ႏွင္း အဆုပ္အခဲေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၾက။ ဓာတ္ပံုေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြ ရိုက္ၾက၊ Snow Man လုပ္ၾကနဲ႔ ကဲခ်င္တုိင္း ကဲေနေတာ့တာပါ။ ဒီေန႔ သမီးေလးကုိလည္း ေက်ာင္း မပို႔သလုိ၊ ကၽြန္မရဲ႕ Instructor ကလည္း ရာသီဥတု မေကာင္းလုိ႔ ကားေမာင္း မသင္ျဖစ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္လုိက္တာ။ ႏွင္းေတြကုိ ခ်စ္လုိက္တာ။

သတင္းေတြထဲမွာေတာ့ ႏွင္းေတြ သိပ္သည္းလြန္းလုိ႔ တခ်ဳိ႕ ေနရာေတြမွာ လွ်ပ္စစ္မီးေတြေတာင္ ျပတ္ေတာက္ကုန္ၿပီး ေက်ာင္းေတြလည္း ပိတ္ထားရသတဲ့။ လမ္းေတြမွာလည္း ကားေတြ သြားရလာရတာ အႏၲရာယ္ မ်ားလုိက္တာ။ ကြၽန္မတုိ႔ သားအမိသာ ေပ်ာ္ခ်င္တုိင္း ေပ်ာ္ေနၾကတာ။ အိမ္ေရွ႕ထြက္လုိက္၊ အိမ္ေနာက္ ထြက္လုိက္နဲ႔ ႐ႈပ္ေနေတာ့တာ။ သမီးေလးက ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ “ခုေတာ့သိၿပီ မင္းကုိ ကုိယ္ခ်စ္သည္”ဆုိတဲ့ သီခ်င္းကုိေတာင္ ဆုိလုိက္ေသး။ အဲဒီအထဲမွာ “ႏွင္းေတြလည္း က်ေနသည္ +++ ဒီေဆာင္း ေျမာက္ေလ ျမဴးသည္” ဆုိတာ ပါတာကုိး။ ၿပီးေတာ့ ႏွင္းဖြဲမႈန္ေတြကုိ မ်က္ႏွာကေလး ေမာ့ၿပီး ပါးစပ္ကေလးဟ၊ လွ်ာကေလး ထုတ္ၿပီး ခံယူ လုိက္ေသးတာပါ။ သူကေလးလည္း ကြၽန္မလုိပဲ ႏွင္းေတြကုိ ခ်စ္တတ္တာ ပါလား။ အံ့ၾသစရာ။ ကြၽန္မကေတာ့ ႏွင္းက်ရင္ လူက ႏွလုံးသားထဲ အလုိလုိ ႏူးညံ့ မူးရီၿပီး တစ္ခုခုကုိ လြမ္းခ်င္ေနတတ္ ေတာ့တာ။ အဲ့ဒီေလာက္ ႏွလုံးသား ႏုတယ္ ဆုိရမယ္။

ဂ။
ႏွင္းေတြက ခံစား စိတ္ကူးယဥ္ဖုိ႔သာ ေကာင္းတာ၊ ျဖဴေဖြး ႏူးညံ့ၿပီး ထိေတြ႕ခံစား ၾကည့္ဖုိ႔သာ ေကာင္းတာပါ။ တကယ့္ ႏွင္းထုထဲ လက္ေတြ႕ တုိး၀င္ ေလွ်ာက္လွမ္း ရတဲ့ အခါမွာေတာ့ ႏွင္းက မာယာ အမ်ားသား။ အႏၲရာယ္ကလည္း အမ်ားသား။ ႏွင္း ေတြေပၚကေန ျဖတ္သန္း ေမာင္းရတဲ့ ကားေတြက Slip ျဖစ္တာတုိ႔၊ တိမ္းေမွာက္တာတုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ ႏွင္းေတြ ေပၚကေန လမ္းေလွ်ာက္ရင္လည္း အခန္႔မသင့္ရင္ ေခ်ာ္လဲ က်ဳိးပဲ့ ႏုိင္ျပန္ေသးတာ။ ႏွင္းဟာ မုိးေပၚကေန မြမြ ဖြဖြ လြလြကေလး က်ေနတုန္းသာ သန္႔စင္လွပတာ။ လမ္းမွာ ကားေတြ ျဖတ္ေမာင္း ၿပီးသြားရင္ေတာ့ မည္းညစ္သြားေရာ။ လမ္းမေတြလည္း ညစ္ပတ္ ကုန္ေရာ။

စိတ္ကူးယဥ္သမား ျဖစ္တဲ့ ကြၽန္မက ႏွင္းေတြကုိ သိပ္ခ်စ္၊ ႏွင္းက်ရင္ ေပ်ာ္ေန တတ္ေပမယ့္ ဘ၀သမား ျဖစ္တဲ့ ေမာင္တို႔လုိ ႏွင္းက် လည္း မနားရဘဲ အလုပ္သြား ေနရတဲ့ လူေတြကေတာ့ ႏွင္းကုိ စိတ္ညစ္ၾကပါတယ္။ ေၾသာ္… ဘ၀မွာ အရာရာတုိင္းဟာ အေကာင္းခ်ည္း သက္သက္မွ မရွိႏုိင္တာေနာ္။ ေကာင္းျခင္းနဲ႔ ဆုိးျခင္း ဟာ ဒြန္တြဲ ေနတတ္တာ။ ဒါ ကုိ လက္ခံႏုိင္မွ ဘ၀ဟာ ေနေပ်ာ္မွာ။

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အေကာင္းေတြကုိခ်ည္း ေရြးယူလုိ႔မွ မျဖစ္ႏုိင္တာ။ ေပ်ာ္စရာ လည္းရွိ၊ စိတ္ညစ္စရာလည္း ရွိေပါ့။ ႏွင္းေတြထဲမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ သမီးေလးကုိ ၾကည့္ ၿပီး ကြၽန္မ ေတြးမိတာပါ။ Snow Man ႀကီးကုိ ႏွင္းေတြ နဲ႔ ပုံေဖာ္ ထုဆစ္ရင္း ႐ုပ္လုံးေပၚ သက္၀င္လာတဲ့ Snow Man ႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းသလုိ ဒီ ႏွင္းထုႀကီးဟာ တစ္ခ်ိန္မွာလည္း အရည္ေပ်ာ္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္ရဦးမွာကုိ သမီးေလး သိျမင္ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပဖုိ႔မ်ား သိပ္ေစာ ေနဦးမလား။ စၿပီး ေဆာက္ကတည္းက ႏွင္းေတြနဲ႔ ေဆာက္ခဲ့တာ ဆုိေတာ့ ႏွင္းဆုိတာ အခ်ိန္ တန္ရင္ အရည္ ေပ်ာ္စျမဲေလ။ ကြၽန္မကေတာ့ အေတြးသမား ပီပီ ႏွင္းေတြကုိၾကည့္ၿပီး အံမယ္ သံေ၀ဂေတြ ဘာေတြေတာင္ ရေနေတာ့တာ။ လူ႔ဘ၀ ဆုိတာကလည္း တစ္ခ်ိန္မွာ အရည္ေပ်ာ္ဖုိ႔ မဟုတ္ေပမယ့္ “ျပာ” အျဖစ္ေတာ့ ေျပာင္းရဦးမွာေလ။

စၿပီး ေမြးဖြားလာ ကတည္းက “အသက္”နဲ႔ ေမြးလာခဲ့တာ ဆုိေတာ့ အသက္ ဆုိတာလည္း အခ်ိန္ တန္ရင္ ကုန္ဆုံးရ စျမဲပဲေလ။ ကြၽန္မကေတာ့ ခုဆုိ အသက္ ကေလး ရလာလုိ႔လား မသိပါဘူး။ ေတြးတတ္လာပါၿပီ။

လူဆုိတာ ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ ႏွစ္ခုတည္းပဲ ရွိတာပါလုိ႔။ သူလည္း ႐ုပ္နဲ႔နာမ္၊ ကုိယ္လည္း ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ အတူတူပါ ပဲလုိ႔။ အဲ့ဒါဆုိရင္ မာနဆုိတာလည္း မရွိေတာ့။ မနာလုိ ၀န္တုိမႈေတြ၊ ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္းေတြလည္း ေလ်ာ့တန္ သေလာက္ ေလ်ာ့သြား ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္ေနာ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)
(ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း)

ေမေမသို႔ ေပးစာ (၃)


(က) 
ခ်စ္ေသာေမေမ …. အခ်ိန္ေတြက အကုန္ျမန္လုိက္တာေနာ္။ ဘာလိုလုိနဲ႔ သမီးေတာင္ လာမယ့္ဇြန္လဆုိရင္ သံုးႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ သမီးအတြက္ေတာ အရာရာဟာ စူးစမ္းစပ္စုခ်င္စရာေတြ၊ သိခ်င္စရာေတြ၊ ဘာမဆုိ ကုိယ္တုိင္လုပ္ၾကည့္ခ်င္တာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနေတာ့တာပဲေနာ္ ေမေမ။ အၿမဲတမ္း ဘာမဆုိ “မီးမီး လုပ္မယ္ မီးမီး ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ လုပ္မယ္” လို႔ ေမေမ့ကုိ ေျပာတုိင္း ေမေမက သမီးကုိ မ်က္ေစာင္းကေလးခ်ီေနက်ေနာ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တာနဲ႔ ေနရာတကာမွာ ေမေမ့အေပၚ မွီခိုအားကုိးမေနခ်င္တာ သမီးရဲ႕ဘ၀ပဲ ထင္တယ္ေနာ္ ေမေမ။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ လုပ္ၾကည့္ၿပီး အမွားတစ္ခုခု ျဖစ္ရင္လည္း သမီးက အဲဒီအမွားကေန သင္ယူလုိက္တာပဲေပါ့။ ေမေမကေတာ့ ဆူတာေပါ့ေနာ္။

“သမီး … အဲဒီလုိ ေမေမ မႀကိဳက္တာလုပ္ရင္ ေနာက္ကုိ သမီးကုိ အျပင္မေခၚေတာ့ဘူး။ အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းေနခဲ့ေတာ့။ သမီး လုိခ်င္တာေတြလည္း ေမေမ လံုး၀ မ၀ယ္ေပးေတာ့ဘူး” သိလားလုိ႔ ခဏခဏ ေျပာပါမ်ားေတာ့ သမီးက မွတ္ထားတာေပါ့ ေမေမ။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေဖေဖက သမီးတုိ႔ အျပင္ထြက္ခါနီးမွာ သမီး မႀကိဳက္တာတစ္ခု လုပ္လုိက္ေတာ့ သမီးက ေဖေဖ့ကုိစိတ္ဆုိးၿပီး … “ေဖေဖ့ကုိ မေခၚေတာ့ဘူး အိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္း ေနခဲ့ေတာ့ ေဖေဖ” လုိ႔ ေအာ္ပစ္လုိက္ေတာ့ ေဖေဖက တဟားဟား ရယ္ပါေလေရာ။ ၿပီးေတာ့ … “ေကာင္းၿပီ၊ ေဖေဖ အိမ္မွာပဲေနခဲ့ရင္ သမီးကုိ ဘယ္သူ ကားေမာင္းပုိ႔မလဲ” လုိ႔ ျပန္ေမးေတာ့ သမီးက ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျဖလုိက္တာေပါ့။ “မီးဘာသာ ေမာင္းမယ္” လို႔ေလ။ ေမေမက သေဘာက်ၿပီး ရယ္ေနေတာ့တာပဲ။ ဟုတ္တယ္ ေမေမရဲ႕။ သမီးက ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ လုပ္ခ်င္တာ။ ဟုိဟာ မလုပ္နဲ႔၊ ဒီဟာမလုပ္နဲ႔ လုိ႔ တားျမစ္ပိတ္ပင္တာကုိ သမီးက လံုး၀မႀကိဳက္ဘူး သိလား ေမေမ။

(ခ)
ေမေမေရ…

ေမေမက သမီးကို သင္ထားတယ္ မဟုတ္လား။ ေမေမ မႀကိဳက္တာတစ္ခုခု သမီးလုပ္မိရင္ ေမေမ စိတ္ဆုိးတဲ့အခါ…
“ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမေမ”လို႔ ျပန္ေတာင္းပန္ရမယ္လုိ႔ေလ။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ေမေမ စိတ္ဆုိးေအာင္ သမီး လုပ္မိပါေရာ။ ပထမေတာ့ သမီးက ေမေမမ်ား ေခ်ာ့မလားလုိ႔ ငုိၾကည့္ေသးတယ္ေလ။ ေမေမက မေခ်ာ့ပါဘူး။ သမီးနဲ႔ ေမေမ အၿပိဳင္စိတ္ လုပ္ေနၾကတာေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သမီးကပဲ အေလွ်ာ့ ေပးလုိက္ပါတယ္။ ေနာ္… ေမေမ။ ေမေမက သမီးကို စကားမေျပာဘဲ ခပ္တည္တည္ႀကီးနဲ႔ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထား တာကို သမီးမွ မခံႏုိင္တာ။ အဲဒီေတာ့ ေလသံေပ်ာ့ ကေလးနဲ႔…
“ေမေမ… ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမေမ”လုိ႔ သမီးက ေတာင္းပန္ေတာ့ ခါတုိင္းဆုိရင္ ေမေမ က ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ သမီးကို ခ်ီေပြ႕ဖက္နမ္းၿပီး…
“ေအးေအး… လက္ခံပါတယ္ သမီးရယ္၊ ေမေမ ေက်နပ္ၿပီ။ ေမေမ့သမီးက လိမၼာလုိက္တာ”လုိ႔ ေျပာတတ္ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ ေမေမက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စိတ္မေျပႏုိင္ဘူးေတာ္။ သမီး ေတာင္းပန္ ေနတာကိုေတာင္ ေမေမက စကားျပန္မေျပာဘဲ ခပ္တည္တည္ႀကီး လုပ္ေနေတာ့ သမီး စိတ္တိုလာတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေတာ့ သမီး ျပန္ေျပာလုိက္တာကို ေမေမ မွတ္မိေသးလားဟင္။ သမီးက ေမေမ့ကို ႏႈတ္ခမ္းကေလး ေထာ္ၿပီး…

“အဲဒီေမေမက ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆုိေနမွ ဘယ္လုိ ျဖစ္ေနတာလဲ။ အဲဒီလို စိတ္မဆုိးပါနဲ႔။ မီးမီးေလး မႀကိဳက္ဘူး။ ေမေမ စိတ္ဆုိးရင္ လံုး၀ မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ ေမေမက သရဲႀကီးနဲ႔ တူေနတယ္”လုိ႔ သမီးက ေျပာလုိက္ေတာ့ ေမေမ မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ ရယ္ပါေတာ့တယ္။ သမီးက ဘာရမလဲ။ ဆက္ေျပာတာေပါ့။
“ေမေမ အဲဒီလို စိတ္ဆုိးရင္ ေမေမ့ကို ဘာမွ မ၀ယ္ေပးေတာ့ဘူး။ အျပင္လည္း လံုး၀မေခၚေတာ့ဘူး”လုိ႔ ေမေမ သမီးကို ေျပာေနက်အတုိင္း ေျပာလုိက္တာေပါ့ေနာ္။ သမီးက မွတ္ဥာဏ္သိပ္ေကာင္းတယ္ ေမေမရဲ႕။ ေမေမ ဘာေျပာေျပာ သမီးက စိတ္ထဲမွာ အျမဲမွတ္ထားတာေလ။ လုိတဲ့အခါ ျပန္ထုတ္သံုးတာေပါ့။ အဲဒါဟာ ကေလးေတြရဲ႕ သဘာ၀ပဲေလ။ ေမေမ မွတ္ထားေနာ္။

(ဂ)
ခ်စ္ေသာေမေမ…

တကယ္ေတာ့ သမီးက လိမၼာပါတယ္ ေမေမရဲ႕။ ေမေမ သင္ေပးထားတဲ့ အတုိင္း ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီး တုိင္း မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ ၿပီးရင္ ဘုရားခန္းထဲ တန္း ၀င္ၿပီး ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ဘုရားရွိခုိးတတ္ပါတယ္။ ၾသကာသ အစအဆံုးရယ္၊ သမၺဳေဒၶ အစအဆံုးရယ္ ရြတ္ ၿပီးရင္ ေမတၱာလည္း ပို႔တတ္ ပါတယ္ေနာ္။ အဲဒီအေလ့ အက်င့္ကေလးကို ေမေမက သမီးအသက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ကတည္းက ေလ့က်င့္ေပး ထားတာမုိ႔ သမီးက တစ္ရက္ မပ်က္ က်င့္သားရေနပါၿပီ ေမေမ။ အဲဒီအတြက္ ေမေမ့ ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေနာ္။ ေမေမ သင္ေပးထား တဲ့အတုိင္း…
“မီးမီးေလး က်န္းမာ ပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ေဖေဖ နဲ႔ေမေမ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္း သာပါေစ၊ ဘုိးဘုိးနဲ႔ဘြားဘြား တုိ႔ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာ ပါေစ၊ ဘဘနဲ႔ေဒၚေလးတုိ႔ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါ ေစ၊ ဆရာမနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာ ပါေစ”လုိ႔ မပီကလာ အသံ ကေလးနဲ႔ ေမတၱာပို႔ရင္ ေမေမ နဲ႔ ေဖေဖက ေက်ေက်နပ္နပ္ ျပံဳးေနတတ္ၾကတယ္ေလ။ အခုေတာ့ ေမေမက သမီးကို တရားထုိင္ခိုင္းတယ္ေနာ္။ သမီးက ေဖေဖ့လုိ ခါးေလး မတ္မတ္ထုိင္ၿပီး ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တင္ပ်ဥ္ေခြ ခ်ိတ္ထုိင္ၿပီး မ်က္လံုးကို မွိတ္ထားကာ အသက္႐ွဴရတယ္ေလ။ ေမေမက ေဘးကေန ထုိင္ၿပီး…
“ေမေမ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိ ေရေပးမယ္ ေနာ္။ သမီး ဆယ္ခါ အသက္ မွန္မွန္ ႐ွဴရမယ္။ မ်က္လံုးကို မဖြင့္နဲ႔ေလ။ ျပံဳးစိစိ လုပ္မေန နဲ႔”လုိ႔ တတြတ္တြတ္ ေျပာၿပီး သမီးကို တရားထုိင္တဲ့ အက်င့္ကေလး စၿပီး က်င့္ေပးပါတယ္။ သမီးက မ်က္လံုးကေလးေတာ့ ခုိးၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္တာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ဆုိရင္ေတာ့ သမီး ေကာင္းေကာင္း ထုိင္တတ္ သြားမွာပါ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ ေမေမ။

(ဃ)
ခ်စ္တဲ့ေမေမေရ…

လာမယ့္ စက္တင္ဘာ ဆုိရင္ သမီးက Nursery Education တက္ရေတာ့မွာ ေနာ္။ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သမီးကို ေမေမက Private Nursery ပို႔ဖို႔ စီစဥ္ ေနတုန္းပဲ။ သမီး အဲဒီ Nursery ကို အလည္ေတာ့ သြားဖူးၿပီးပါၿပီ။ သမီးကေတာ့ ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ ေတြ႕ၿပီး ကစားရတာ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ ေမေမ။ ေမေမ့ကိုေတာင္ သတိမရႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေမေမကေတာ့ သမီးကို စိတ္မခ်ႏုိင္ျဖစ္ေန တာမွလား။ ေရာဂါေတြ ကူးလာမွာ၊ ေမေမ့ကြယ္ရာမွာ မေတာ္တဆ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမွာကို ေမေမ စိုးရိမ္ေနတယ္ မွလား။ အဲဒါေတြကေတာ့ ရင္ဆုိင္ရမွာေပါ့ ေမေမရယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း သမီး ေနသားက် က်င့္သားရသြား မွာပါေနာ္။

Nursery မသြားခင္ကတည္းက သမီးက Nursery Rymes ေတြ အကုန္ရေနပါၿပီ ေမေမ။ Baa Baa Black Sheep, Twinkle Twinkle, Alphabet Song… စသျဖင့္ အမ်ားႀကီးပဲေနာ္။ သမီးက သီခ်င္းေတြ ဆုိရတာ၊ ခုန္ေပါက္ကခုန္ရတာကို အရမ္း ႀကိဳက္တယ္ ေမေမ။ တစ္ခါ တစ္ခါ ေမေမ ဖြင့္ေပးတဲ့ The Hits Channels ကေန လာတဲ့ အဂၤလိပ္သီခ်င္းေတြ ကိုလည္း သမီး လုိက္ဆုိတာပဲ။ Amy Winehouse, Alicia Keys, Rihanna, Beyonce, Leona Lewis, Sugar Babes, Girls Aloud ရဲ႕ သီခ်င္းေတြ သမီး လုိက္လုိက္ဆုိတုိင္း ေမေမက မ်က္လံုးျပဴးၿပီး…
“ၾကည့္စမ္း၊ သမီးရယ္ ေမေမေတာင္ အဲဒီသီခ်င္းေတြ မရဘူး။ သမီးေလးက ေတာ္လုိက္တာ”လုိ႔ ခ်ီးက်ဴးေတာ့ သမီးက ဘ၀င္ေတြျမင့္ၿပီး တုိင္ေတြ ဘာေတြပတ္ၿပီး ကျပလုိက္ေသးတာေပါ့ေနာ္၊ ခစ္…ခစ္။ သမီးက ေမာ္ ဒယ္လ္ေလွ်ာက္ရတာလည္း ၀ါသနာပါတယ္ ေမေမ။

“သမီးႀကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ”လုိ႔ ေမေမ ေမးေတာ့ သမီးက…
“ေမာ္ဒယ္လ္ေလွ်ာက္မယ္… ေမာ္ဒယ္လ္ေလွ်ာက္မယ္။ ပိုက္ဆံေတြရရင္ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ့ကို လုပ္ေကြၽးမယ္”လို႔ ေျဖေတာ့ ေမေမက အားရပါးရကို ရယ္ေနေတာ့တာပဲေနာ္။ သမီးက ပန္းခ်ီေတြ ဆြဲရတာလည္း ႀကိဳက္ တာပဲ ေမေမ။ ေမေမက သမီး ပန္းခ်ီဆြဲဖုိ႔ ေရေဆး ေရာင္စံုေတြနဲ႔ စုတ္တံေတြ ၀ယ္ေပးထားေတာ့ သမီးက စိတ္တုိင္းက် ပံုမ်ဳိးစံု၊ အေရာင္ မ်ဳိးစံု ျခယ္ေနေတာ့တာ သမီး တစ္ကိုယ္လံုး ေဆးေရာင္စံု ေတြနဲ႔ ေပေရပြေနေတာ့တာပဲ ေနာ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သမီး အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္ ေမေမ။ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ အေရာင္ေတြနဲ႔ ကစားရတာကို လည္း သေဘာက်တတ္ တယ္ေလ ေမေမ။

(င)
ခ်စ္ေသာေမေမ…

သမီးကေလ လူႀကီးေလးတစ္ေယာက္လုိ ေနရာတကာ ပါခ်င္တတ္တာကို လည္း စိတ္မရွိပါနဲ႔ေနာ္။ ေမေမ စာေရးလုိ႔ေကာင္းေနတုန္း သမီးက ေမေမ့နားကပ္ၿပီး ေမနဲ႔မီးနဲ႔ ေဆာ့မယ္လုိ႔ ဇြတ္အတင္း ေခၚတတ္တာကို လည္း စိတ္မဆုိးပါနဲ႔ ေမေမ။ ေမေမ့ဆီက အာေမဍိတ္သံ တစ္ခုခု ထြက္လာတဲ့အခါ တုိင္း သမီးက စိုးရိမ္တတ္စြာနဲ႔…
“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ေမေမ”ဆုိတာမ်ဳိး၊ ၿပီးေတာ့ သမီးသိခ်င္တာေတြ ရွိရင္…
“ေမေမ… အဲဒါ ဘာလဲဟင္”"ဘာလုပ္မလုိ႔လဲ ေမေမ”"ဒါက ဘယ္လုိလုပ္တာလဲဟင္”"အခု ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ ေမေမ”"မီးမီးေလးကို ဘာေကြၽးမွာလဲ ေမေမ”စသျဖင့္ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ေမးတဲ့အခါ ေမေမ စိတ္မ႐ႈပ္ပါနဲ႔ေနာ္။ သမီးက သိခ်င္လုိ႔ပါ။
ေမေမ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တဲ့အခါတုိင္းလည္း ေမေမ့ေဘးကေန ေမေမ လုပ္သလို လုိက္လုပ္တတ္တဲ့ သမီးကို ေနရာတကာ လုိက္႐ႈပ္တယ္လုိ႔ မထင္ပါနဲ႔ေနာ္။ ခုအခ်ိန္မွာ သမီးက အရာရာကို သင္ယူေနတဲ့ ကေလး တစ္ေယာက္မုိ႔ပါ။ အရာရာကို လုိက္အတုခိုးေနတတ္သူ ကေလး တစ္ေယာက္မုိ႔ပါ ေမေမ။

တစ္ခါတစ္ခါ ေဖေဖ က သမီးကို ဆူတဲ့အခါ သမီး ၀မ္းနည္းတတ္တယ္ ေမေမ။ ၿပီးေတာ့ သမီးက ေမေမ့ကို ျပန္တုိင္တာေပါ့ေနာ္။ ဘာရ မလဲ။ သမီးက ဘယ္လုိတုိင္သလဲ ဆုိေတာ့…
“ေမေမ… ေဖေဖက မီးကို စိတ္ဆုိးတယ္။ မီးမီးေလးက ဒီေလာက္ လိမၼာတာကို ေဖေဖက စိတ္ဆုိးတယ္။ ေမေမ ႐ိုက္ကြာ”လုိ႔ ဆုိၿပီးေတာ့ေလ။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေမေမက ေဖေဖ့ကို ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ ႐ိုက္ျပတတ္ေတာ့ သမီးက ေက်နပ္တာေပါ့ေနာ္ ေမေမ။ ေမေမ သမီးကို အရမ္းခ်စ္ တယ္ဆုိတာ သမီး သိပါတယ္ ေမေမ။

“မီး ေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္။ မီးကို ေက်ာင္းပို႔ပါ”လုိ႔ သမီး အျမဲပူဆာ ေနတာဟာ အိမ္မွာ သမီး တစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းလာလုိ႔ပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ခ်င္လွၿပီေလ။ ေမေမ သမီးအတြက္ ေနရာတကာ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ေနာ္။ အမွားေတြ ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း အဲဒီအမွား ေတြကေန သမီး သင္ခန္းစာ ျပန္ယူမွာေပါ့ သိလား။ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် သမီးလုပ္သင့္တာနဲ႔ မလုပ္ သင့္တာကို တျဖည္းျဖည္း ခြဲျခားတတ္လာမွာပါ။ ခုေတာ့ သံုးႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ေသးတဲ့ သမီးကို ေမေမ နားလည္ေပးပါေနာ္။

တစ္ခါ တစ္ခါ သမီး ဇြတ္တရြတ္ ဆုိးတတ္တဲ့ အခါတုိင္းလည္း ေမေမ စိတ္မဆုိးရဘူးေနာ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သမီး တစ္ခုခု လုပ္မယ္ၾကံတုိင္း ေမေမ့ကို အရင္ဆံုး…
“ေမေမ… စိတ္မဆုိးရဘူးေနာ္”လို႔ ႀကိဳၿပီး ေျပာထားတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေမေမက သမီးကို တစ္ခုခုခိုင္းလို႔ သမီး လုပ္ေပးတဲ့အခါတုိင္း ေမေမ က…
“Thank You”လုိ႔ ေျပာရင္ သမီးက..
“You’re Welcome”လုိ႔ ျပန္ေျပာဖို႔ မေမ့ဘူးေလ။ တစ္ခါတစ္ခါ တစ္ခုခု အမွားလုပ္မိသြားရင္လည္း…
“Sorry Man”လုိ႔ ခ်စ္စဖြယ္ အသံကေလးနဲ႔ ေျပာတတ္ပါေသးတယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေမေမက သမီးကို အရမ္းခ်စ္တဲ့ ပံုစံကေလးနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ေပြ႕ဖက္ၿပီး…
“သမီးေလးက ေမေမ့ ဘ၀ရဲ႕ အေဖာ္မြန္ကေလး”လို႔ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ကေလး ေျပာတတ္တဲ့အခါတိုင္း သမီး ၾကည္ႏူးရပါတယ္ ေမေမ။ သမီးေလ ေမေမ့ရဲ႕ တစ္သက္တာ ဘ၀ အေဖာ္မြန္ကေလး ျဖစ္ခ်င္ပါ တယ္ေနာ္။

ေမေမ့ရဲ႕ခ်စ္သမီး
ေမ



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

(ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း)

ဘဝတစ္ခု အခ်စ္တစ္ခု

(က)
ဘ၀ဆုိတာ အခ်စ္ပါမွ ျပည့္စံု ႏုိင္သလုိ အခ်စ္ဟာလည္း ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ တစ္ခုပါ။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘ၀ဟာ လွပ လာလိမ့္မယ္။ ကမၻာ ေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးလည္း လွေနလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ မိဘ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အတူေနခဲ့တဲ့ ဘ၀မွာ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာေတြ၊ အလုိလိုက္ျခင္းေတြ၊ အလုိက္ သိျခင္းေတြ၊ ညွာတာျခင္းေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာမုိ႔ ကၽြန္မ တစ္သက္မွာ အေပ်ာ္ဆံုး ဘ၀တစ္ခုကုိ ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ ရခဲ့တာပါ။ အဲဒီ့ ဘ၀ကေလးကုိ ခုခ်ိန္ထိ ျပန္ေတြးတုိင္း လြမ္းတုန္းပါပဲ။ အေဖနဲ႔ အေမက ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မကုိ ကေလး တစ္ေယာက္လုိပဲ စိတ္မခ် ပူပန္တတ္ဆဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘ၀ အသစ္ကေလးမွာ ေမာင္နဲ႔ သမီးေလးတုိ႔နဲ႔ အတူ ကေလးဆန္စြာ ေဆာ့ကစားလုိ႔ ေကာင္းဆဲ။ ကၽြန္မတုိ႔ မိသားစု ကေလးထဲမွာ ကစားနည္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိုဳးပဲ ရွိေနတတ္တာပါ.။ ညစဥ္နီးပါး ကစားၾကတာကေတာ့ ႏွိပ္တမ္း ကစားျခင္းေပါ့။ တစ္ေနကုန္ ေဆးရံုမွ ပင္ပန္းလာတဲ့ ေမာင့္ကုိ ကြၽန္မကလည္း အိမ္မွာ အိမ္မႈကိစၥ ဗာဟီရေတြ၊ သမီးေလး ကိစၥေတြ လုပ္ရတာနဲ႔၊ စာေရးစာဖတ္နဲ႔၊ အင္တာနက္ ၀င္ၾကည့္တာနဲ႔ ေညာင္းညာ ကုိက္ခဲတတ္သူမုိ႔ “ေမာင္ေရ ႏွိပ္တမ္း ကစားရေအာင္”လုိ႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ ပင္ပန္း ေညာင္းညာ ေနတဲ့ ေမာင္ကလည္း လာထားပဲ။ ၾကားကေန အျမတ္ ထုတ္တတ္သူ သမီးေလးပါ။
“ၿပီးရင္ မီးေလး အလွည့္ေနာ္” ဆုိၿပီး သူက အရင္ ဦးေအာင္ ဆန္႔ဆန္႔ကေလး ေမွာက္ေပး ေနတတ္တာမုိ႔ သူ႔ကုိ အရင္ ႏွိပ္ေပးရတာေလ။ သူကလည္း တစ္လွည့္ ျပန္နင္းေပး တတ္သူပါ။ သူ႔ကုိယ္ ကေလးနဲ႔ ခါးေပၚ တက္နင္းေပးရန္ ဇိမ္မွဇိမ္ပဲ။ ေမာင္နဲ႔ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ႏွိပ္ေပးၾကရင္ အေညာင္းအညာေတြ ေျပရေတာ့လည္း အႏွိပ္ခန္း သြားဖုိ႔ မလုိတဲ့ ဘ၀ကေလး တစ္ခုေပါ့။ တကယ္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။
(ခ)
ေနာက္တစ္ခု ကစားနည္းကေတာ့ ထမင္းဟင္း ခ်က္တမ္း ဆုိပါေတာ့။ ကြၽန္မ ဟင္းခ်က္ရင္ ေမာင္က ေဘးကေန ၾကက္သြန္လွီးေပး ေထာင္းစရာ မလုိဘဲ ေက်ညက္ သြားေအာင္ Crusher နဲ႔ အဆင္သင့္ ဆီသတ္လုိ႔ရေအာင္ ျပင္ဆင္ ေပးတတ္သူပါ။ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ေရွးျဖစ္ ေက်ာင္းသားဘ၀က အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကုိ စားျမံဳ႕ျပန္ရင္း ရယ္လုိက္၊ ေမာလုိက္နဲ႔ ဟင္းခ်က္ေတာ့လည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းသား၊ တစ္ခါက ယုန္သား၀ယ္လုိ႔ ရလာေတာ့ ယုန္သားကုိ ကြၽန္မေရာ ေမာင္ပါ ႀကိဳက္တတ္ေတာ့ ခ်က္ဖုိ႔ျပင္ၾကပါတယ္။ ယုန္က အေကာင္လုိက္ ဆန္႔ဆန္႔ကေလး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဆန္႔တန္း၊ ေျခ ေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဆန္႔တန္း ထားၿပီး Freeze လုပ္ထားတာမုိ႔ ကြၽန္မက မထိရဲ မတုိ႔ရဲ အသည္း တယားယားနဲ႔ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနတာ။
“ၾကည့္ပါဦး ေမာင္ရယ္။ ယုန္ကေလး သနားပါတယ္။ သူ႔ပုံစံေလးက သူ႔ကုိ မခုတ္ပါနဲ႔လုိ႔ ကန္ေတာ့ေနတဲ့ အတုိင္းပဲ။ ေတာ္ၿပီ။ ကုိယ္ မကုိင္ရဲဘူး။ ေမာင္ ကုိင္ေပး။ အတုံး ေသးေသးေလးေတြ တုံးေပးေနာ္”
လုိ႔ေျပာေတာ့ ေမာင္က ဟားလုိ႔ မဆုံးဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ပဲ တုံးေပး ရွာသား။ ၿပီးမွ ကြၽန္မက ခ်က္တာ။ ခ်က္ၿပီးေတာ့လည္း ယုန္သား ဟင္းေလးက ေမႊးလုိ႔၊ ခ်ဳိလုိ႔ အရသာ သိပ္ရွိတာပဲ။ ကြၽန္မမွာ အေကာင္လုိက္ ကေလးေတြကုိ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာ တတ္တာမုိ႔ မနည္းအာ႐ုံ ေျပာင္းယူ ရပါတယ္။ သနားေတာ့ သနားသား။ စားကလည္း စားခ်င္တာကုိး။ ေမာင္ကေတာ့ အားေပးပါရဲ႕။ “ဒီယုန္ေတြက အလွေမြးတဲ့ ယုန္မ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္ရဲ႕။ ေတာယုန္ ေတြပါ။ စာေရးထားသားပဲ။ ျပင္သစ္ ႏုိင္ငံက တင္သြင္းတာတဲ့။ ျပင္သစ္မွာ ေတာေတြထဲကေန မုဆုိးေတြ ဖမ္းတာ ျဖစ္မွာေပါ့”တဲ့။ ဟုတ္ရဲ႕လားလည္း မသိပါဘူး။ ယုန္ဆုိမွေတာ့ အတူတူပဲ ေနမွာေပါ့ေနာ္။ အရသာက ျမန္မာ ၾကက္သားဟင္းလုိ ခ်ဳိခ်ဳိ ႏူးႏူးညံ့ည့ံနဲ႔မုိ႔ သမီးေလးေတာင္ ႀကိဳက္ပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ Mc Donald’s ဆုိင္မွာ သမီးကုိ Fish Finger ၀ယ္ေကြၽးေတာ့ ကေလးေတြ အတြက္ လက္ေဆာင္ အ႐ုပ္ကေလးေတြ အျမဲေပးတတ္တဲ့ Mc Donald’s က ယုန္႐ုပ္ကေလး ရလာပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သမီးက သူ႔အတြက္ ၀ယ္ေပးထားတဲ့ Kitchen ကေလးဆီ တန္းသြားၿပီး “မီးေလး ဟင္းခ်က္ရဦးမယ္”တဲ့။ “မီးေလးက ဘာဟင္း ခ်က္မွာလဲ”လုိ႔ ေမးေတာ့ ျပံဳးစိစိကေလးနဲ႔ “ယုန္သားဟင္း”တဲ့ ေလ။
(ဂ)
ေနာက္တစ္ခု ကစားနည္းကေတာ့ စိတ္ေကာက္တမ္းပါပဲ။ ဒုိင္ခံ စိတ္ေကာက္တတ္သူက ကြၽန္မ ျဖစ္ၿပီး ဒုိင္ခံ ေခ်ာ့ရသူကေတာ့ ေမာင္ ေပါ့ေလ။ သူ႔ခမ်ာ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္တင္မက သမီးေလး စိတ္ေကာက္ရင္ပါ သမီးကုိ ေခ်ာ့ရတာပါ။ သမီးက ေမာင့္ကုိ စိတ္ေကာက္ရင္ “ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္ဘူး” လုိ႔ ေအာ္ၿပီး လွည့္ပတ္ ေျပးေနတတ္ေတာ့တာ။ ကြၽန္မေရာ ေမာင္ပါ တုိင္ပင္ထားတာ တစ္ခုက “သမီးဆုိးရင္ သူ႔ကုိ မ႐ုိက္နဲ႔၊ မေအာ္နဲ႔၊ အျပစ္ေပး၊ ကုိယ္ မႀကိဳက္တဲ့ဟာကုိ မႀကိဳက္ဘူး ဆုိတာ သူနားလည္ေအာင္ ေျပာျပ” ဆုိၿပီးေတာ့ပါ။ သမီးက တစ္ခါ တစ္ခါ ကြၽန္မနဲ႔ တူလုိ႔လား မသိ။ ဇြဲႀကီးႀကီးနဲ႔ ငုိတတ္ ပါေသးတယ္။ ကြၽန္မ ကေတာ့ သူအဲဒီလုိ ဂ်စ္တုိက္ၿပီ ဆုိရင္…
“သမီး ငုိတာကုိ ေမေမ လုံး၀ မႀကိဳက္ဘူး သမီး။ လုံး၀ လက္မခံဘူး။ ငုိေနရင္ ေမေမ သမီးကုိ တံခါးပိတ္ထားမယ္။ သမီး အငုိတိတ္မွ ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္”ဆုိၿပီး တံခါး ပိတ္ထားၿပီး အျပင္ကေန တိတ္တိတ္ ေစာင့္ေနတာပါ။ လုံး၀ မေခ်ာ့သလုိ ေအာ္လည္း မေအာ္ပါဘူး။ သမီးက သူ႔ဘာသာသူ စိတ္တုိင္းက် ငုိလုိ႔ အားရၿပီ ဆုိရင္..
“ေမေမ မီးေလး အငုိ တိတ္ၿပီ။ မီးေလးကုိ တံခါး ဖြင့္ေပးပါ”လုိ႔ ေျပာတတ္တာမုိ႔ ေအးေအးေဆးေဆး တံခါး ဖြင့္ေပး လုိက္ၿပီး ေစာေစာက ငုိတာဟာ လုံး၀ မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း နား၀င္ေအာင္ ေလေျပေအးနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ေမာင္နဲ႔ က်ေတာ့ သမီးက ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပတ္ေျပးေနတာ။ ပါးစပ္ကေနလည္း “ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္ဘူး” လုိ႔ တရစပ္ ေအာ္ေနတာ။ ေမာင္က ရယ္ခ်င္ ေနေသးတယ္။
“သမီးရယ္ ေဖေဖ့ကုိ ဘာလုိ႔ မခ်စ္တာလဲ။ ေဖေဖ သမီးကုိ ဘာလုပ္မိလုိ႔လဲကြယ္။ မငိုပါနဲ႔ သမီးရယ္။ သမီးပဲ ပင္ပန္းတာေပါ့”
ဘာညာနဲ႔ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေခ်ာ့ေမာ့ ေနေသးေတာ့ သမီးက ပုိေရာင့္တက္ ေလေပါ့။ ေခ်ာ့မရတဲ့ အဆုံး ေမာင္က တစ္နည္း သုံးျပန္တယ္။ “ေအး သမီး အငုိ မတိတ္ရင္ ေဖေဖ ဟုိဘက္အိမ္က Doug ႀကီး အိမ္မွာ သြားပုိ႔ထားမယ္” လုိ႔ ဆုိေတာ့ သမီးက အငုိမပ်က္ဘဲ “အင္း Doug ႀကီးဆီသြားမယ္။ Doug ႀကီးဆီ ခုလုိက္ ပုိ႔” လုိ႔လည္း ဆုိေရာ ေမာင့္မွာ ခြက်ပါေလေရာ။
(ဃ)
ေနာက္တစ္ခုက ႐ုပ္ရွင္ အၾကည့္ သန္ၾကတာပါ။ ေမာင္ေရာ ကြၽန္မပါ Unlimited Cards ေတြ လုပ္ထားၾကတာမုိ႔ ႐ုပ္ရွင္ တင္သမွ် ကားေတြ တစ္ကားမက်န္ အကုန္ ၾကည့္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ႐ုပ္ရွင္႐ုံ သြားသြားၿပီး ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္ေနတာနဲ႔ပဲ အားတယ္ကုိ မရွိတာပါ။ ေနာက္႐ုံတင္တဲ့ James Bond ကားအသစ္ Quantum of Solace ေတာင္ တင္တင္ခ်င္း ေျပးၾကည့္ ၾကတာေလ။ အဲ့ဒီေလာက္ ႐ုပ္ရွင္ သရဲေတြ၊ သမီးေလးကလည္း ကြၽန္မ ဗုိက္ထဲမွာ ကတည္းက ႐ုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္ခဲ့ရသူမုိ႔လား မသိ။ သူကလည္း ႐ုပ္ရွင္ သရဲ အေသးစားကေလး။ P.G နဲ႔ U အဆင့္ ကားေတြ မွန္သမွ် သူၾကည့္ၿပီးသား။ MAMMA MIA ကားဆုိ မ်က္လုံး အ၀ုိင္းသားနဲ႔ကုိ သေဘာတက် ၾကည့္တာ။ ABBA သီခ်င္းေတြနဲ႔ ျမဴးမွျမဴးကုိး။ 12A တုိ႔ 15 တုိ႔ 18 တုိ႔ဆုိတဲ့ ကားေတြ က်ေတာ့ သမီးေလး ၾကည့္လုိ႔ မရေတာ့ ကြၽန္မနဲ႔ ေမာင္တစ္လွည့္စီ ၾကည့္ရတာေပါ့ေလ။ မိသားစု၀င္ သုံးေယာက္စလုံး ႐ုပ္ရွင္ ႀကိဳက္ၾကေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ႀကီးေပါ့ေနာ္။
(င)
ညတုိင္း ညတုိင္း သမီးကုိ အိပ္ရာ၀င္ ပုံျပင္ဖတ္ျပရတဲ့ Story time ကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ Story Books ေတြကုိ စာၾကည့္တုိက္ ကေန သမီးအတြက္ ငွားေပးၿပီး ညတုိင္း Story ေတြ ဖတ္ျပ ရပါတယ္။ Story ဖတ္သူကုိ သမီးက အင္မတန္ လူေရြးတာပါ။ အျမဲတမ္း ေမေမ ဖတ္ျပမွ ဆုိတာခ်ည္းပဲ။
“သမီးရယ္ လူမေရြးနဲ႔ေနာ္။ ေဖေဖ ဖတ္ျပလည္း ဒီ Story ပဲဥစၥာ”လုိ႔ ကြၽန္မက ေျပာရင္ သူကေလးက ငုိမဲ့မဲ့နဲ႔။

“မီးေလး လူေရြးခ်င္တယ္ေနာ္” လုိ႔ ျပန္ေျပာ တတ္သူပါ။ အိပ္ခါနီး ဘုရားခန္း ၀င္ၿပီး ဘုရားရွိခိုးရင္လည္း သူက လူေရြးျပန္တာပါပဲ။ သူ႔ေဖေဖနဲ႔ ရွိခုိးရရင္ အၾကာႀကီး ရွိခုိးရလုိ႔တဲ့။ ၾသကာသေရာ၊ သမၺဳေဒၶေရာ၊ ဂုဏ္ေတာ္ ကုိးပါး အျပင္ တရားထုိင္၊ ေမတၱာပုိ႔တာေတြ သူ႔ကုိ ဒီ အရြယ္ကတည္းက က်င့္သား ရေနေအာင္ ေလ့က်င့္ ေပးထားပါတယ္။ တစ္ျပည္ျခား လူမ်ဳိးျခားေတြရဲ႕ၾကားမွာ တရားက သာလွ်င္ သူ ကေလးကုိ ေစာင့္ေရွာက္မွာေလ။ ဒီက ကေလးေတြ အာေခါင္ျခစ္ ေအာ္ငုိတတ္လြန္းလုိ႔ သမီးေလးေတာင္ အရင္က မငုိတတ္ဘဲ Nursery ပုိ႔ၿပီး မွ ငုိတတ္တာ ကူးစက္လာတာပါ။ အခုေတာ့ တရားထုိင္ ခုိင္းရင္ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္ၿငိမ္မတ္မတ္ ကေလး ထုိင္ၿပီး မ်က္လုံးကေလးေတြ မွိတ္၊ ႏွာေခါင္းကေန အသက္မွန္မွန္ ႐ွဴတတ္ လာပါၿပီ။ အခုေတာ့ ကြၽန္မ ေရြးခ်ယ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘ၀ တစ္ခုထဲမွာ အခ်စ္တုိ႔နဲ႔ ေနသားတက် ေပ်ာ္ရႊင္ ေနခဲ့ပါၿပီ။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္) 
(ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း)

သမီးေလး၏ဟာသာမ်ား

သမီးေလးက နွစ္နွစ္ေက်ာ္လာျပီဆိုေတာ့ ဒီအရြယ္ဟာ အင္မတန္ သိခ်င္၊ တတ္ခ်င္၊ စပ္စုခ်င္၊ ေနရာတကာပါခ်င္၊ ဘာမဆို ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္တတ္တဲ့ အရြယ္ကေလးပါ။ အတုခိုးလည္း အလြန္ျမန္ျပီး သူကေလးရဲ႕ အစြမ္းအစေတြကိုလည္း အင္မတန္ျပခ်င္တဲ့ အရြယ္ကေလးေပါ့။ သူ တစ္ခုခု ထူးထူးျခားျခားစြမ္းေဆာင္ျပီးရင္ ေတာ္လိုက္တာ ဟု.. သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ျပီး ခ်ီးမြမ္းတတ္ပါေသးတယ္။ ရုပ္ျမင္သံၾကား Channel တစ္ခုကေန You’ve Been Framed ဆိုျပီး ကေလးေတြေရာ၊ လူၾကီးေတြေရာ၊ တိရစၦာန္ေတြပါမက်န္ ကေမာက္ကမ လြဲေခ်ာ္ျပီး ရယ္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို Video နဲ႔ ရိုက္ယူထားျပီး အဲဒီက႑ကို အၾကိဳက္ဆံုးေပါ့။ အဲဒီအစီအစဥ္ လာေနျပီဆိုလွ်င္ ဘယ္သူမွ Channel ေျပာင္းလို႔ မရေတာ့။ သူ႔မ်က္လံုးကလည္း TV က ေန မခြာေတာ့။ သမီးေလးမွာလည္း အလြန္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ အလြဲဟာသကေလးေတြ မၾကာခဏပဲ ရွိတတ္တာမို႕ ကၽြန္မက Video ရိုက္ယူထားျပီး You’ve Been Frame က႑ကို ပို႕ဖို႕ စိတ္ကူးမိပါေသးတယ္။
သမီးက မိန္းကေလးပီပီ ကၽြန္မကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးခ်င္စိတ္ကေလး ရွိတာမို႕ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲက ေလွ်ာျပီးသား အ၀တ္ေတြကုိ အေျခာက္ခံစက္ထဲ ေျပာင္းထည့္တဲ့တာ၀န္ကို သူက… “မီး လုပ္မယ္.. မီး လုပ္မယ္” ဆိုျပီး ကူညီလုပ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ့ သူဘာသာသူ အေျခာက္ခံစက္ၾကီးကို ခလုတ္သြားလွည့္လိုက္ေတာ့ Dryer ၾကီးက ေ၀ါခနဲ ထျမည္ေရာ၊ သမီးကေလး လန္႕ျပီး ေအာ္ငိုထြက္ေျပးပါေလေရား သူ ေျပးပံုက ရယ္စရာေပါ့။ ဖင္ကေလးေကာ့ျပီး ေျပးရံုတင္မကဘူး ပါးစပ္ကပါ Oh! My God ဆိုျပီး ေအာ္ေသးတာမို႕ ကၽြန္မမွာ သူ႔ပံုစံေလးကို ၾကည့္ျပီး ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ရမလို အဲဒီအေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပတိုင္းလည္း ခုခ်ိန္အထိရယ္ရဆဲပါ။
အဲဒီလိုပဲ ေနာက္တစ္ ႀကိမ္္က်ေတာ့ CD Player ကို သြားဖြင့္တာပါ။ သမီးက  TV, DVD Player ေတြအကုန္ ဖြင့္တတ္ပါတယ္။ သူ႔ဘာ သာသူ ႀကိဳက္တဲ့အေခြကို စိတ္တိုင္းက် သြားထည့္ရမွ ေက်နပ္တတ္သူပါ။ အဲဒီေန႔ က CD Player ခလုတ္ကို သြားႏွိပ္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ကြၽန္မတို႔ ထည့္ထားတာက ဆရာေတာ္ အရွင္ေနမိႁႏၵရဲ႕ တရားေတာ္ပါ။ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အသံက ႐ုတ္တရက္ အက်ယ္ႀကီးထြက္လာတာမို႔ သမီးေလးက လန္႔ၿပီးထြက္ ေျပးပါတယ္။ ေျပးတာက ႐ုိး႐ုိးေျပးတာ မဟုတ္။ လက္ အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ထြက္ေျပး တာပါ။ သူ႕ပံုစံကေလးကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္မမွာ ရယ္ရ ျပန္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္း အသံၾကားရင္ လက္အုပ္ခ်ီရ မွန္း သူ သိေနတာကေလး ကိုက အ့ံၾသစရာပါ။
အခုဆို ရင္ သမီးေလးက သမၺဳေဒၶ ဂါထာကို ကြၽန္မ သံုးေလးခါ တိုင္ေပးလိုက္႐ုံနဲ႔ အစအဆံုး အလြတ္ ရြတ္တတ္ေနပါၿပီ။ ကားေပၚေရာက္တိုင္းလည္း သူ႕ေဖေဖက ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ တရားေတာ္ကို အျမဲ တမ္း ဖြင့္ထားေလ့ ရွိတာမို႔ သမီးေလးက အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ အဲဒီပရိတ္ ႀကီး ၁၁-သုတ္ တရားေတာ္ ေတြကိုလည္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ေနာက္ကေန လိုက္ၿပီး ရြတ္ ေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ သမီးေလးက အစ အေနာက္သန္တဲ့ ဗီဇကေလး ကို သူ႕အေဖဆီကေန ရခဲ့တာ ထင္ပါတယ္။ အရြယ္ကေလး နဲ႔ မလိုက္ေအာင္၊ အင္မတန္ လည္း အေနာက္ေျပာင္အက်ီ စားသန္တဲ့သူကေလးပါ။တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရား ခန္းထဲမွာ တရားထိုင္ေနတုန္း သူ ပါ၀င္လာၿပီး…
“မီးလည္း တရားထိုင္ မယ္…”
ဆိုၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္မက …
“သမီး… မ်က္လံုး ေလးေတြ မွိတ္ထား၊ ႏွာ ေခါင္းကေလးနဲ႔ ေမေမ အဲဒီလို ႐ွဴသလို အသက္က ေလးမွန္မွန္ ႐ွဴေနာ္”
လို႔ ကြၽန္မက သင္ေပးေတာ့ သူကေလးက မ်က္လံုးကေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ ျပံဳးစိစိကေလးလုပ္ၿပီး ႏွာ ေခါင္းကေန တ႐ွဴး႐ွဴးျမည္ ေအာင္ အသက္႐ွဴပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္ကေလးေထာင္ ၿပီး ဦးခ်လိုက္ခ်ိန္မွာ ဘြတ္ ခနဲ အီးေပါက္သံကေလး ထြက္လာတာမို႔ ကြၽန္မက ရယ္မိပါတယ္။

“ဟယ္… သမီးေလး အီးေပါက္တယ္ကြာ”
လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သမီးက တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဦးခ်ျပန္ၿပီိး ဒီးတစ္ႀကိမ္လည္း တမင္ညႇစ္ ၿပီး အီးေပါက္ျပန္ပါေရာ။ သံုးႀကိမ္လံုးလံုး ဖင္ကေလး ေထာင္ၿပီး ဦးခ်တုိင္း အီး ေပါက္သံကေလး ထြက္လာ တာဟာ တမင္သက္သက္ ဗ႐ုတ္က်ေနတာမို႔ ကြၽန္မတို႔ မွာ မရယ္ဘဲ မေနႏုိင္ပါ။ အဲဒါကို ဗီဒီယို ႐ိုက္ထားဖုိ႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လုပ္ခုိင္း ေတာ့လည္း သူကေလးက တကယ္ပဲ ျပန္လုပ္ျပႏုိင္ေသး တယ္။

သမီးက တကယ္ အ့ံၾသဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ေဖေဖ Nappy လဲေပးေနခ်ိန္ဆို ရင္လည္း တမင္သက္သက္ သုူ႕ေဖေဖကို စ ခ်င္စိတ္နဲ႔ ခ်ိန္ၿပီး အီးနဲ႔ေပါက္ပစ္တတ္ ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ေဖေဖ ႐ႈံ႕မဲ့ ေအာ္ဟစ္ေနတာကို သေဘာက်ၿပီး တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေမာတတ္သူကေလးပါ။ ကြၽန္မက သမီးကို…

“သမီး… ေဖေဖ့ကို အဲဒီလို မလုပ္ရဘူးေလ။ အဲဒီ လိုလုပ္ရင္ သမီးငရဲႀကီးတတ္ တယ္။ ငရဲႀကီးရင္ ဘာျဖစ္ လဲသိလား။ ငရဲသားႀကီးက ဆီပူအိုးႀကီးထဲ ထည့္ၿပီးေတာ့ ေၾကာ္ပစ္မွာ။ အရမ္းပူတယ္။ သိလား”
လို႔ ေျပာေတာ့ သမီးက ဘာျပန္ေျပာတယ္ ထင္သလဲ။

“ငရဲသားႀကီး အီ… .အီး” တဲ့ေလ။

“အဲဒီလို မေျပာရဘူး ေလ သမီးရဲ႕။ ငရဲသားႀကီး စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္”
လို႕ ကြၽန္မက ဆိုေတာ့ သူကေလးက ျပံဳးစိစိမ်က္ႏွာ ကေလးနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပာင္း ၿပီး ေျပာပါတယ္။

“ငရဲသားႀကီး I Love You ”
တဲ့ေလ။

သမီးေလးက အဲဒီလို ဗ႐ုတ္က်တတ္သူကေလးပါ။
သမီးက မွန္အရမ္း ႀကိဳက္တတ္ပါတယ္။ ဧည့္ ခန္းထဲမွာ သူ႕ေဖေဖက ဧရာမ မွန္ႀကီးတစ္ခ်ပ္ တပ္ဆင္ေပး ထားတာမို႔ အဲဒီမွန္မွာ တစ္ ခ်ိန္လံုးၾကည့္ၿပီး အိုက္တင္ ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ရတာ အေမာပဲ။ ရယ္စရာရွိရင္၊ ငိုစရာ ရွိရင္ေတာင္ မွန္ကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္တတ္၊ ငိုတတ္ သူပါ။ TV ကလာတဲ့ Model ေတြလို ခါးကေလးေထာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ေခါင္းကို ခါခနဲ လွည့္ၿပီး Catwalk ေလွ်ာက္သလို ေလွ်ာက္ျပရ တာလည္း အေမာပါ။ သမီး Model ေလွ်ာက္ပါဦးလို႔ ဆို လိုက္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ထ ေလွ်ာက္ျပတတ္ပါတယ္။ ဓာတ္ပံု႐ုိက္ရင္လည္း ေသ ေသခ်ာခ်ာ အိုက္တင္ထုတ္ ပို႔(စ္)ေပးၿပီး ဓာတ္ပံုအ႐ုိက္ ခံတတ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ ေတာ့ သမီးက သူ႕ေဖေဖက ဆူလိုက္လို႔ ငိုပါတယ္။ ငိုေန တုန္း သူ႕ေဖေဖက…

“သမီး မင္းသမီး လုပ္ မလား…”လို႔လည္း ေမး လိုက္ေရာ ငိုေနရက္တန္း လန္းနဲ႔ပဲ…

“မင္းသမီးလုပ္မွာ… မင္းသမီး လုပ္မွာ”
လို႔ ထပူဆာတာမို႔ ကြၽန္မတို႔ ရယ္မိၾကပါတယ္။

သမီးက သီခ်င္းေတြလည္္း အင္မတန္ ႀကိဳက္ပါ တယ္။ သူ ဘယ္ေလာက္ပဲ ငိုေနပါေစ သီခ်င္းဖြင့္ေပး လိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းပဲ အငိုတိတ္သြားတတ္သူပါ။ သီခ်င္းေတြကိုလည္း Rythmအလိုက္ အကုန္ လိုက္ဆိုတတ္ပါေသးတယ္။
Sound of Music ထဲက သီ ခ်င္းေတြလည္း လိုက္ဆိုႏုိင္ သလို Shkeria လိုလည္း ဗိုက္ကို လွန္လွန္ၿပီး လႈပ္ခါ ကတတ္ပါေသးတယ္။ တေလာကမွ အသစ္ ထြက္လာတဲ့ Britney Spears ရဲ႕ Gimme More MTVထဲ ကအတိုင္း ဟိုက တိုင္မွာ ပတ္ၿပီး ကသလို သူက လည္း တံခါးေဘာင္ကို ကိုင္ၿပီး ဖင္ကေလးလႈပ္ လႈပ္ၿပီး ကတတ္ပါတယ္။
ကြၽန္မက သမီးကို ျမန္မာျပည္က Nursery Rymes သီခ်င္းကေလးေတြ လည္း ဖြင့္ျပေလ့ရွိတာမို႔ အဲဒီအေခြေတြထဲက မင္းသားႀကီး တုတ္ေပါရဲ႕ ႐ုကၡစိုး ဇာတ္လမ္းကိုလည္း သမီးက မွတ္ထားတတ္ပါေသးတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ Computer ခံုမွာ သမီးက ၀င္ထိုင္ေနတာမို႔…

“သမီးရယ္ ဖယ္ေပး စမ္းပါ၊ ေမေမ Computer လုပ္မလို႔၊ သမီးေလးက သိပ္ေနရာဦးတာပဲ”
လို႔လည္း ေျပာလိုက္ ေရာ သူ ျပန္ေျပာပံုက…

“ေအာင္မာ… မင္းကမ်ား ငါ့ကို စြပ္စြပ္စြဲစြဲ”
ဆိုၿပီး ႐ုကၡစိုးအသံနဲ႔ ေအာ္လိုက္တာမို႔ ကြၽန္မမွာ ရယ္လိုက္ရတာ။

သမီးေလး က အဲဒီလိုပဲ လူႀကီးေတြရဲ႕ စကားေတြကို မွတ္Óဏ္ထဲ မွာ သိမ္းထားတတ္ၿပီး အလ်ဥ္းသင့္ရင္ သင့္သလို ျပန္ထုတ္သံုးတတ္တာမို႔ သူ စကားအသစ္အဆန္းတစ္ခုခု ေျပာလိုက္ရင္ စကားလံုးေတြ က ဧရာမအလံုးႀကီးေတြမို႔ ကြၽန္မတို႔မိသားစုေတြၾကားမွာ ရယ္ေမာစရာ ဟာသကေလး ေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
ကြၽန္မက ေမာင့္ကို စိတ္ေကာက္ရင္ အခန္းတံခါး ကိုပိတ္ၿပီး အခန္းေအာင္း ေနေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ စိတ္ေကာက္ေတာ့ ေမာင္ တံခါးဖြင့္ခိုင္းေနတာကုိ ဖြင့့္ မေပးဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး စာအုပ္ဖတ္ေနဆဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ မထားတဲ့ သမီးရဲ႕အသံကေလး ထြက္လာပါ။

“အသည္းေလးရယ္.. တံခါးဖြင့္ေပးပါ”တဲ့။

ကြၽန္မ ရယ္ခ်င္သြား တာမို႔ တံခါးဆီ လွမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ တံခါးရဲ႕ အေပၚဘက္မွာ မွန္တစ္ခ်ပ္ ရွိေနတာမို႔ အဲဒီမွန္ခ်ပ္ကေန တစ္ဆင့္ သမီးေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္မ မရယ္ေမာဘဲ မေနႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သမီးေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာ ေလးက စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ကြၽန္မကို ရယ္ေမာေစႏုိင္ပါ တယ္။ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္း ကေလးေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာ ကေလးက ျပံဳးစျပံဳးစိလုပ္ေန တာကိုး။ ကြၽန္မ မေနႏုိင္ ေတာ့ဘဲ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ ေတာ့ သူက ေခါင္းကေလး ကုတ္ၿပီး အခန္းထဲ၀င္လာ ပါတယ္။
“စိတ္ညစ္လိုက္တာ.”
လို႔ ဆိုတာမို႔ ကြၽန္မ က…

“ေနပါဦး…သမီးက ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ညစ္ရတာ လဲ”
လ႔ို ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ သူကေလးက…
“ေမေမ စိတ္ဆိုးေနေလ” တ့ဲေလ။

တေလာတုန္းက ကြၽန္မ ရဲ႕ေမေမ ကြၽန္မတို႔ဆီမွာ လာ ေနတုန္းက ထမင္းစားၿပီးရင္ အေမက သူ႕ပန္းကန္ကေလး ကို ဦးေအာင္ ေဆးေဆးသြား တတ္တာမို႔ ကြၽန္မက…
“အေမ… ထားလိုက္၊ မီးေဆးေပးမယ္”
လုိ႔ အမွတ္တမဲ့ ေျပာဖူး တာကို သမီးက မွတ္ထား လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူးေလ။

ေနာက္က်ေတာ့ ကြၽန္မ ပန္း ကန္ေဆးတဲ့အခါ သမီးေလး က ထမင္းစားပြဲကေန လွမ္း ၿပီး…
“ေမေမ… ထားလိုက္၊ မီး ေဆးေပးမယ္”
လို႔ ေအာ္လိိုက္တာမို႔ ကြၽန္မတုိ႔မွာ ၾကားၾကားခ်င္း တုန္းက အံ့ၾသစြာနဲ႔ ရယ္မိ ၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ ေမာင့္ရဲ႕ ေမေမ လာလည္တုန္းက လည္း သမီး ဆိုးတဲ့အခါ ေမာင္နဲ႕ကြၽန္မက ဆူမယ္ၾကံ တုန္း အန္တီက…
ေနပါေစ သားရယ္၊ ေနပါေစ ထားရယ္”
လို႔ ေျပာေလ့ရွိတတ္ တာကို သူက မွတ္ထားၿပီး အန္တီလည္းျပန္သြားေရာ သူ မဟုတ္တာ တစ္ခုခုလုပ္ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ျပံဳးစိစိ မ်က္ႏွာေပးကေလးနဲ႔ သူက ဦးေအာင္ ႀကိဳၿပီး…

“ေနပါေစ ထားရယ္၊ ေနပါေစ သားရယ္” လို႔…
ေျပာတတ္လာ တာမို႔ ကြၽန္မတို႔မွာ ရယ္ရျပန္ ပါတယ္။ ခုေတာ့လည္း ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အိမ္ေဂဟာ ကေလးမွာ သမီးေလးဆိုတ့ဲ ဆည္းလည္း ခ်ဳိခ်ဳိလြင္လြင္ ကေလးေၾကာင့္ ရယ္ေမာသံ ေတြ အျမဲပဲ ဆူညံေနပါေတာ့ တယ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္) 

(ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း)

ႏွစ္ဦးသေဘာတူ

လာသြားစို႔
လက္တြဲကာ ရဲရင့္ရင္ဆိုင္
အႏၱရာယ္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္
အဲဒီလမ္းဟာ ဆူးခင္းထားေပမယ့္
ႏွစ္ဦးသေဘာတူရင္
ပန္းပြင့္ေတြကို နင္းရသလိုေပါ့။
ေနရစ္ေတာ့
လက္တြဲျဖဳတ္မယ္ဆိုရင္
ခါးသက္တဲ့အဆိပ္ေတြ မ်ိဳခ်လို႔
မေသခင္အခ်ိန္ေလးအတြင္း
ႏွစ္ဦးသေဘာတူရင္
မာနစစ္ပြဲ တစ္ပြဲေလာက္ ခင္းလို႔ရေသးတယ္။
ဘာမဆို
ဘာေတြပဲလုပ္လုပ္
ႏွစ္ဦးသေဘာတူရမယ္၊
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့
အားလံုးကို ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ၿပီး
တစ္ေယာက္တည္း ေသဆံုးရမွာပ။      ။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)
(ဇန္နဝါရီ ေလးရက္ တစ္ေထာင္ကိုးရာကိုးဆယ့္ရွစ္ခုႏွစ္)

နိယာမ

သမီးတစ္ေယာက္ဘဝတုန္းက
ကၽြန္မဟာ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္

အေတာင္အလက္ေတြစံုလင္ေတာ့
ေဝဟင္ဆီ အေတာင္ဖြင့္ၿပီး
လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းခဲ့ခ်င္ေတာ့
မိဘရဲ့ရင္ခြင္ဟာ သိပ္က်ဥ္းတယ္လို႔ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္

ေဟာ...အခု
မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ဘဝကိုေရာက္ေတာ့
ေနာင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဆီ ေမွ်ာ္ၾကည့္မိတဲ့အခါ
ပ်ံသန္းေနတဲ့ ငွက္ကေလးရယ္
က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ့ရင္ခြင္တစ္စံုကို
ဟာလာဟင္းလင္း ျမင္လုိက္ရတယ္....
ဒါဟာ ေလာကရဲ့ အတံု႕အလွည့္တဲ့လားဟင္..



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)
Faces Magazine (January, 2010)

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္နတ္မိမယ္မ်ား

ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါၿပီ။




 လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ေကာင္းကင္တစ္ခုအလိုရွိသည္



ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

နတ္သမီးဝတ္စံု

ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ႏွင္းဆီမိုးတိမ္

 

ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ရင္သို႔ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခြင္းေသာ



ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါၿပီ။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အခ်စ္ျဖင့္ကမၻာတည္ေသာေကာင္ေလး

ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

စိတ္ညွိဳ႕သူ

ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။



လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အမုန္းၿမိဳ႕မွအျပန္




ဒီမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။





လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အက်ီစားသန္သူ






အက်ီစားသန္သူ
ဆိုတဲ့ ဝတၳဳတိုေလးပါ။

ဒီမွာ ဝင္ေရာက္ဖတ္ရႈ Download ရယူႏိုင္ပါတယ္ရွင္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

အေတာင္ပံေတြရွိခဲ့ရင္




အေတာင္ပံေတြရွိခဲ့လွ်င္ ဆိုတဲ့ ဝတၳဳတို ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈၿပီး Download ရယူနိုင္ပါတယ္။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

သဝန္တိုတယ္



သဝန္တိုတယ္ ဆိုတဲ႔ ဝတၳဳတိုျဖစ္ပါတယ္။


ဒီမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈၿပီး Download ရယူႏိုင္ပါတယ္။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

မာန၏ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား


ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝျဖစ္ခဲ့တဲ့ မာန၏ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားစာအုပ္ေလးပါ။ ထားရဲ့စာခ်စ္ပရိသတ္အတြက္ ဝတၳဳရွည္ေလးမ်ားကို အခုလို စာအုပ္ပံုစံေလးအတုိုင္း ဖတ္ရႈနိုင္ေအာင္ စီစဥ္တင္ဆက္ေပးသြားမွာပါ။

ဒီမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈရင္း Download ရယူႏိုင္ပါတယ္။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)

ၾကည္လင္ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ



“ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက အဂၤလန္သို႔ ႂကြလာမယ္”ဆိုတဲ့ သတင္း စကားကို ဆရာေတာ္ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)ထံမွတစ္ဆင့္ ၾကားသိခြင့္ ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။


ဆရာေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳခြင့္ ရခ်င္တာ ၾကာပါၿပီ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ဓမၼ စာေပေတြနဲ႔သာ ရင္းႏွီးခြင့္ ရခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္ရဲ႕အဆုံးအမ၊ ဘ၀ေနနည္း၊ စိတ္ထားနည္းေတြကို စာအုပ္ ေတြကေနသာ သင္ယူ လုိက္နာခြင့္ ရခဲ့တာပါ။ ပုဂၢိဳလ္ခ်င္း ဆုံေတြ႕ဖူးျခင္း မရွိေသးေပမယ့္ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ၾကည္လင္ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ႐ုပ္သြင္ကိုေတာ့ စာေတြဖတ္တုိင္း စိတ္ထဲမွာ ျမင္ေယာင္ ၾကည္ညိဳခြင့္ ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္နဲ႔ မွတ္မွတ္ရရ ဖုန္းထဲကေန တစ္ဆင့္ စကား ေလွ်ာက္ထားခြင့္ ႏွစ္ႀကိမ္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေမတၱာဓာတ ္အျပည့္နဲ႔ ၾကည္ျမ ခ်ဳိသာတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕အသံကို နာၾကားခြင့္ ရခဲ့ခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူး ပီတိနဲ႔ ကြၽန္မ ႏွစ္သိမ့္ေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ ကြၽန္မရဲ႕ဘ၀မွာ ဆရာတစ္ဆူ အျဖစ္ အခ်ိန္တုိင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္ ႐ႈပ္မိတဲ့အခါ၊ စိတ္ဓာတ္ က်ခ်င္တဲ့အခါ အားငယ္ခ်င္တဲ့ အခါမ်ဳိးေတြမွာ ဆရာေတာ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြ ျပန္ဖတ္ရင္း စိတ္ဓာတ္အင္အား၊ စိတ္ထားနည္း၊ ဘ၀ေန နည္းေတြကို ျပန္သင္ယူ အားျဖည့္ရပါ တယ္။

အခုေတာ့ ဆရာေတာ္ကုိ ပုဂၢဳိလ္ခ်င္း ဆုံေတြ႕ဖူးေျမာ္ခြင့္ ရေတာ့မွာမုိ႔ ကြၽန္မမွာ တစ္လ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကတည္းက ႀကိဳၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ ရႊင္ေနခဲ့မိတာပါ။ ဆရာေတာ္ကို ကြၽန္မ တို႔တစ္ေတြ ဖူးခြင့္ရေအာင္ ေနရာအႏွံ႕ ပုိ႔ေဆာင္ ကူညီေပးသူေတြ ျဖစ္တဲ့ သံအမတ္ႀကီး အန္ကယ္လ္ ဦးေန၀င္းနဲ႔ အန္တီ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္လိႈင္ သားကုိေန ေသြးတုိ႔ကို တကယ္ ေက်းဇူးတင္ရပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ကို Sander Land ရွိတဲ့ Vivekarama ေက်ာင္းတိုက္ကို ႂကြေရာက ္ခ်ီးျမႇင့္ေပးဖုိ႔ အေစာႀကီးကတည္းက ႀကိဳၿပီး သံအမတ္ႀကီးဆီ ဆက္သြယ္ၿပီး ရက္ယူထားတဲ့ ကိုစည္သူနဲ႔ ညီမေလး လွျမတ္သိဂႌ၊ ဆရာေတာ္နဲ႔ တကြ သံအမတ္ႀကီး မိသားစု တို႔အတြက္ ေနရာထုိင္ခင္း စီစဥ္ေပးတာေရာ တျခားေ၀ယ်ာ၀စၥ အားလုံး လုိေလေသး မရွိေအာင္ ထက္ထက္သန္သန္ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုေဇာ္နဲ႔ မမြန္ တုိ႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။


ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ ေန႔လယ္ ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွာ ဆရာေတာ္တုိ႔Sunder Land က ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းတုိက္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔က သမီးေလး ေက်ာင္းႀကိဳဖုိ႔ ေစာင့္ေနရတာမို႔ ညေန ငါးနာရီေလာက္မွပဲ ဆရာေတာ္တုိ႔ အတြက္ ကိုေဇာ္နဲ႔ မမြန္တို႔ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ Newcastle က တိုက္ခန္းဆီ လုိက္ခဲ့ ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကို စိတ္ထဲမွာ ရင္ထဲမွာ မ်ားစြာ ရင္းႏွီး ေနခဲ့ၿပီးသား။ ပထမဆုံး ဆရာေတာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ မ်က္၀န္းခ်င္း ရင္ဆုိင္ဖူး ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ရင္ထဲ ထူးျခားမႈက ေႏြးေထြး လုံျခံဳမႈနဲ႔ ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခံစားခြင့္ ရလုိက္တာပါ။


ဆရာေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ အထူးေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ၾကည္လင္ လွပါတယ္။ ဆရာေတာ္ျပံဳးလုိက္တဲ့ အခါ ျဖဴေဖြးညီညာ လွပတဲ့ သြားျဖဴျဖဴတန္း ေတြက ဆရာေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ႏူးညံ့ ခ်ဳိၾကည္သြားေအာင္ အလင္းေရာင္ေပးထား သလိုပါပဲ။ ဆရာေတာ္က ကြၽန္မတို႔မိသားစုနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ခင္မင္ ရင္းႏွီးၿပီး သား မိတ္ေဆြတကာေဟာင္းေတ ြပမာ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးစြာ စကားေတြေျပာေနပါတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ ဆရာေတာ္ကို အခုလို နီးနီးကပ္ကပ္ ကိုယ္တုိင္ဖူးခြင့္ရတာကို အိပ္မက္တစ္ခုလုိ ခံစားလုိ႔။ ဆရာေတာ့္ အနီးနားမွာ ထုိင္ၿပီး ေနခြင့္ရျခင္းဟာ ဘာနဲ႕ တူသလဲဆုိရင္ ေရတံခြန္ တစ္စင္းနား ေရာက္သြားရသူလိုပါပဲ။ ဘ၀အေမာေတြ အားလုံး ကင္းစင္သြားၿပီး ေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းလွတဲ့ ဓာတ္တစ္မ်ဳိးကို ပီသ ၾကည္လင္စြာပဲ ခံစားရပါ တယ္။ အဲဒီ အေအးဓာတ္ဟာ ေမတၱာဓာတ္ပဲ ထင္ပါရဲ႕။


ဆရာေတာ္က သမီးေလးကိုလည္း ရင္းႏွီး ေနၿပီးသားပါတဲ့။ ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း ထဲမွာ သမီးေလး အေၾကာင္းေတြ ေရးေနက်မို႔ ဆရာေတာ္က ဖတ္ထားပုံ ရပါတယ္။ သမီးေလးက ဆရာေတာ္ကို သမၺဳေဒၶ ဂါထာေတာ္နဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါး တရား ဂုဏ္ေတာ္၊ သံဃာ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ျပခဲ့တဲ့ အျပင္ သမီးေလး ေန႔တိုင္း ဘယ္လိုတရား ထိုင္သလဲ ဆိုတာကိုပါ တရားထုိင္ျပေနေသးတာမို႔ ဆရာေတာ္က သေဘာက်ေတာ္ မူပါတယ္။ သမီးေလးအတြက္ အက်ဳိးမ်ားတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ရွင္းျပပါတယ္။ ဆရာေတာ္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေတြ ေျပာခြင့္ရခဲ့ၿပီး ည ခုနစ္နာရီခြဲမွပဲ ကြၽန္မတို႔ ျပန္ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ခ။


ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ အေစာႀကီး ထၿပီး ဆြမ္းကပ္ဖို႔ အတြက္ ခ်က္ျပဳတိ ျပင္ဆင္ရင္း ကြၽန္မပီတိနဲ႕ ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္။ ဒီလို အခြင့္အေရးဟာ ရခဲဘိမွ်ေလ။ Salmon ငါးကို ခရမ္းခ်ဥ္သီးကေလး၊ ခ်င္းကေလးေတြနဲ႔ နံနံပင္ကေလး အုပ္ၿပီးခ်က္၊ မုန္လာ ဥနီသုပ္၊ ၾကက္ဟင္းခါးသီး ႏွပ္ပါတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္တုိ႔ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဆရာေတာ္နဲ႔ အတူ ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းတုိက္ရဲ႕ ဆရာေတာ္ အရွင္နႏၵပါလကို လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳၾကတဲ့ အနီးနား တစ္၀ိုက္က ျမန္မာ မိတ္ေဆြေတြဟာ ဆြမ္းဟင္းေတြ ကိုယ္စီ ခ်က္ျပဳတ္ လာခဲ့ၾကၿပီး စုေပါင္း ဆြမ္းကပ္ လွဴပြဲကေလး က်င္းပျဖစ္သြားပါ တယ္။


ကြၽန္မကေတာ့ ဆရာေတာ္ကို တစ္ခ်ိန္လုံး ဖူးေနၿပီး ဆရာေတာ္ဆီက ေမတၱာဓာတ္ေတြ၊ အေအးဓာတ္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြကို ကူးစက္ခံစား ေနမိ ေတာ့တာပါ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ထူးျခားမႈက ဆြမ္းကို ခ်က္ခ်င္း မဘုဥ္းေသးဘဲ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ကို အရင္ဆုံးဆြမ္းကပ္ရွိခိုး ပူေဇာ္ရြတ္ဖတ္ၿပီးမွ ဘုဥ္းေတာ္မူပါ တယ္။ ဆြမ္းဘုဥ္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာ ေတာ္က “ဘာပဲလုပ္လုပ္ တန္ေအာင္ လုပ္”ဆိုတဲ့ တရားေတာ္ႏွင့္ ခ်ီးျမႇင့္ေဟာ ေပးေတာ္မူပါတယ္။ တရားရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ကေလးပဲ ကြၽန္မ ေရးျပပါ့မယ္။ ႐ိုးရွင္း သန္႔စင္လွတဲ့ ဘ၀ ေနနည္းကေလးပါ။ ဘ၀မွာ အလုပ္ ေလးမ်ဳိးကို လုပ္မႈပုံစံ ေလးမ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္လုိက္နာ က်င့္သုံးသြားဖုိ႔ပါ။


အလုပ္ေလးမ်ဳိးက (၁) အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းမႈအလုပ္ (၂) ခႏၶာ၀န္ထမ္းတဲ့ အလုပ္ (၃) အာ႐ုံခံစားတဲ့ အလုပ္ (၄) ကုသိုလ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ပါ။ အဲဒီအလုပ္ ေလးမ်ဳိးကို လုပ္တဲ့ အခါတုိင္း ပုံစံေလးမ်ဳိး နည္းေလးမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ရပါမယ္တဲ့။ အဲဒီနည္းေလးမ်ဳိး အက်ဥ္းခ်ဳပ္က “ဒါ သီသ၀ိ”လို႔ အလြယ္မွတ္လုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါနရယ္၊ သီလရယ္၊ သမထရယ္၊ ၀ိပႆနာရယ္ ေလးမ်ဳိးပါေအာင္ လုပ္ရ ပါမယ္ ဆိုတာကို ဆရာေတာ္က အလုပ္ တစ္ခုခ်င္းကို အေသးစိတ္ ခ်ဲ႕ထြင္ၿပီး ရွင္းျပ ေဟာျပသြားတာပါ။ တရားေတာ္က အရွည္ႀကီးလည္း မဟုတ္။ ရွင္းလင္းလြယ္ ကူၿပီး မွတ္သားရ၊ လုိက္နာရလည္း လြယ္တဲ့ ဘ၀ ေနနည္းကေလးကို သင္ၾကားျပသ ေပးသြားတာမုိ႔ ဆရာေတာ္ကို အထူးပဲ ၾကည္ညိဳေက်းဇူး တင္ရပါတယ္။


တစ္ခ်က္ ကေလးမွ မပ်င္းရေအာင္ ဆရာေတာ္က အာ၀ဇၨန္းလည္း ရႊင္လွပါတယ္။ ေမးခြန္း ကေလးေတြလည္း ျပန္ေမးတတ္တာမုိ႔ တရားနာ ရတာဟာ တစ္လမ္း သြားနည္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ အျပန္အလွန္ ႏွစ္လမ္း သြားနည္းမုိ႔ ပိုၿပီးထိေရာက္ အသက္ ၀င္တယ္လုိ႔ ကြၽန္မ ထင္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳကေလးေတြ ပုံ၀တၳဳ ကေလးေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အာ႐ုံထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေတာ့ေအာင္ ျပက္ျပက္ထင္ထင္ စြဲျမဲေနခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီညမွာေတာ့ သံအမတ္ႀကီး အန္ကယ္လ္ဦးေန၀င္းနဲ႔ အန္တီႏြယ္တို႔က ကြၽန္မတုိ႔ အားလုံးကို ညစာ ဒကာခံၿပီး လုိက္ေကြၽးခဲ့တာမုိ႔ အားနာ ပါးနာနဲ႔ပဲ စားခဲ့ၾက ရပါေသးတယ္။ အန္ကယ္လ္ေရာ အန္တီပါ စိတ္သေဘာ ျဖဴစင္လြန္းၿပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ရွိပါတယ္။ သေဘာလည္း ေကာင္းလွတာမုိ႔ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့တာက အမွတ္တရပါ။

ဂ။


တနဂၤေႏြေန႔ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔ မနက္။ ဒီေန႔ဆြမ္းစားၿပီးရင္ ဆရာေတာ္ ျပန္ႂကြေတာ့မွာမုိ႔ မေန႔ကလုိပဲ ၾကည္ႏူးပီတိ ေစတနာ သဒၶါဓာတ္အခံကေလးနဲ႔ ကြၽန္မ မနက္ေစာေစာ ဆြမ္းထခ်က္ပါတယ္။ Salmon ငါးကိုပဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေၾကာ္လုိက္ၿပီး ၾကက္သြန္နီ အကြင္းကေလးေတြနဲ႔ ပဲငံျပာရည္နဲ႔ ျပန္ႏွပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစိမ္းေၾကာ္နဲ႔ မုန္လာဥနီ သုပ္ေပါ့။


ဒီေန႔ေတာ့ ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ ဆရာေတာ္နဲ႔ အတူ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြ ႐ိုက္ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ အရာရာကို အႏုစိတ္၊ အေသးစိတ္ တိက်ေစ့စပ္ ေသခ်ာ လြန္းတာကို ကြၽန္မ ေလ့လာ မွတ္သားမိပါတယ္။ ဆြမ္းဘုဥ္း ေပးၿပီးခ်ိန္မွာ ဆရာ ေတာ္က ဒီေန႔ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး စကားစျမည္ပဲေျပာၿပီး ျပန္ဖုိ႔ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၊ မမြန္တုိ႔က ဆရာေတာ့္ကို ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းတိုက္အျဖစ္ ၀ယ္ဖုိ႔ႀကိဳးစားေန တဲ့ ျခံနဲ႔အိမ္ကို လုိက္ျပတာမို႔ ကြၽန္မတုိ႔ မိသားစုပါ လုိက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီကေနSeaham Beach မွာ ဆရာေတာ္နဲ႔ အတူေရာ သံအမတ္ႀကီးတုိ႔ မိသားစုနဲ႔ပါ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြ ႐ိုက္ခြင့္ ရခဲ့ၾကပါတယ္။


ၿပီးေတာ့မွ ဆရာေတာ္ကို ႏႈတ္ဆက္ရွိခုိး ဦးခိုက္ၿပီး ကြၽန္မတို႔ ျပန္ခဲ့ၾကတာပါ။ ရင္ထဲမွာ ကုသုိလ္ ပီတိသဒၶါ ေမတၱာလိႈင္းကေလးေတြက ခုခ်ိန္ထိ လြန္႔လူး လႈပ္ရွားေနဆဲပါ။ ဆရာေတာ့္ အေၾကာင္း တဖြဖြနဲ႔ ျပန္ေျပာ ၾကည္ညိဳလုိ႔ မဆုံးႏိုင္။ မ၀ႏိုင္။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ အိပ္ရာ ထခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲမွာ လွပ္ဟာဟာနဲ႔ တစ္မ်ဳိး ႀကီးပါ။ ဆြမ္းခ်က္ခြင့္ ဆရာေတာ္ကို ဆြမ္းကပ္ခြင့္ မရွိေတာ့ပါလားလုိ႔ စိတ္မေကာင္း သလုိလုိ လြမ္းသလုိလုိနဲ႕ပါ။ အဲဒီ ခဏမွာ ကြၽန္မေခါင္းထဲ အေတြးကေလး တစ္ခုက ဖ်တ္ခနဲ၀င္ ေရာက္လာ...။


“ေၾသာ္ ဆုံေတြ႕ၾကတယ္ ဆုိတာကိုက တစ္ခ်ိန္မွာ ခြဲခြာဖုိ႕ပဲဆိုတာကို ႏွလုံး သြင္းတတ္မွ ကုိယ္ေနေပ်ာ္မွာ”ဆုိတဲ့ အေတြးပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ခြဲခြာၾကဖုိ႔ အတြက္ ကြၽန္မတုိ႔ ဆုံေတြ႕ခဲ့ၾကတာပါ။ အခိုက္အတန္႔ ခဏကေလးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆုံေတြ႕ခြင့္ ရခ်ိန္ ခဏ ကေလးကို တန္ဖိုး ထားတတ္ဖုိ႔ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ကုသုိလ္ ယူတတ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္ေလ။


“ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိကအား ဤ၀တၳဳ တုိကေလးျဖင့္ ႐ိုေသ ေလးျမတ္စြာ ပူေဇာ္ ရွိခုိးပါ၏”




လြန္းထားထား၊ေဆးတကၠသိုလ္၊

(ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း၊ ဩဂုတ္ ၂၀၁၀)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Free Image Hosting Upload Photos Animation Pics