သမီးေလး၏ဟာသာမ်ား

သမီးေလးက နွစ္နွစ္ေက်ာ္လာျပီဆိုေတာ့ ဒီအရြယ္ဟာ အင္မတန္ သိခ်င္၊ တတ္ခ်င္၊ စပ္စုခ်င္၊ ေနရာတကာပါခ်င္၊ ဘာမဆို ကိုယ္တိုင္လုပ္ခ်င္တတ္တဲ့ အရြယ္ကေလးပါ။ အတုခိုးလည္း အလြန္ျမန္ျပီး သူကေလးရဲ႕ အစြမ္းအစေတြကိုလည္း အင္မတန္ျပခ်င္တဲ့ အရြယ္ကေလးေပါ့။ သူ တစ္ခုခု ထူးထူးျခားျခားစြမ္းေဆာင္ျပီးရင္ ေတာ္လိုက္တာ ဟု.. သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ျပီး ခ်ီးမြမ္းတတ္ပါေသးတယ္။ ရုပ္ျမင္သံၾကား Channel တစ္ခုကေန You’ve Been Framed ဆိုျပီး ကေလးေတြေရာ၊ လူၾကီးေတြေရာ၊ တိရစၦာန္ေတြပါမက်န္ ကေမာက္ကမ လြဲေခ်ာ္ျပီး ရယ္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို Video နဲ႔ ရိုက္ယူထားျပီး အဲဒီက႑ကို အၾကိဳက္ဆံုးေပါ့။ အဲဒီအစီအစဥ္ လာေနျပီဆိုလွ်င္ ဘယ္သူမွ Channel ေျပာင္းလို႔ မရေတာ့။ သူ႔မ်က္လံုးကလည္း TV က ေန မခြာေတာ့။ သမီးေလးမွာလည္း အလြန္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ အလြဲဟာသကေလးေတြ မၾကာခဏပဲ ရွိတတ္တာမို႕ ကၽြန္မက Video ရိုက္ယူထားျပီး You’ve Been Frame က႑ကို ပို႕ဖို႕ စိတ္ကူးမိပါေသးတယ္။
သမီးက မိန္းကေလးပီပီ ကၽြန္မကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးခ်င္စိတ္ကေလး ရွိတာမို႕ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲက ေလွ်ာျပီးသား အ၀တ္ေတြကုိ အေျခာက္ခံစက္ထဲ ေျပာင္းထည့္တဲ့တာ၀န္ကို သူက… “မီး လုပ္မယ္.. မီး လုပ္မယ္” ဆိုျပီး ကူညီလုပ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႕ေတာ့ သူဘာသာသူ အေျခာက္ခံစက္ၾကီးကို ခလုတ္သြားလွည့္လိုက္ေတာ့ Dryer ၾကီးက ေ၀ါခနဲ ထျမည္ေရာ၊ သမီးကေလး လန္႕ျပီး ေအာ္ငိုထြက္ေျပးပါေလေရား သူ ေျပးပံုက ရယ္စရာေပါ့။ ဖင္ကေလးေကာ့ျပီး ေျပးရံုတင္မကဘူး ပါးစပ္ကပါ Oh! My God ဆိုျပီး ေအာ္ေသးတာမို႕ ကၽြန္မမွာ သူ႔ပံုစံေလးကို ၾကည့္ျပီး ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ရမလို အဲဒီအေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပတိုင္းလည္း ခုခ်ိန္အထိရယ္ရဆဲပါ။
အဲဒီလိုပဲ ေနာက္တစ္ ႀကိမ္္က်ေတာ့ CD Player ကို သြားဖြင့္တာပါ။ သမီးက  TV, DVD Player ေတြအကုန္ ဖြင့္တတ္ပါတယ္။ သူ႔ဘာ သာသူ ႀကိဳက္တဲ့အေခြကို စိတ္တိုင္းက် သြားထည့္ရမွ ေက်နပ္တတ္သူပါ။ အဲဒီေန႔ က CD Player ခလုတ္ကို သြားႏွိပ္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ကြၽန္မတို႔ ထည့္ထားတာက ဆရာေတာ္ အရွင္ေနမိႁႏၵရဲ႕ တရားေတာ္ပါ။ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အသံက ႐ုတ္တရက္ အက်ယ္ႀကီးထြက္လာတာမို႔ သမီးေလးက လန္႔ၿပီးထြက္ ေျပးပါတယ္။ ေျပးတာက ႐ုိး႐ုိးေျပးတာ မဟုတ္။ လက္ အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ထြက္ေျပး တာပါ။ သူ႕ပံုစံကေလးကို ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္မမွာ ရယ္ရ ျပန္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္း အသံၾကားရင္ လက္အုပ္ခ်ီရ မွန္း သူ သိေနတာကေလး ကိုက အ့ံၾသစရာပါ။
အခုဆို ရင္ သမီးေလးက သမၺဳေဒၶ ဂါထာကို ကြၽန္မ သံုးေလးခါ တိုင္ေပးလိုက္႐ုံနဲ႔ အစအဆံုး အလြတ္ ရြတ္တတ္ေနပါၿပီ။ ကားေပၚေရာက္တိုင္းလည္း သူ႕ေဖေဖက ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ တရားေတာ္ကို အျမဲ တမ္း ဖြင့္ထားေလ့ ရွိတာမို႔ သမီးေလးက အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ အဲဒီပရိတ္ ႀကီး ၁၁-သုတ္ တရားေတာ္ ေတြကိုလည္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ေနာက္ကေန လိုက္ၿပီး ရြတ္ ေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ သမီးေလးက အစ အေနာက္သန္တဲ့ ဗီဇကေလး ကို သူ႕အေဖဆီကေန ရခဲ့တာ ထင္ပါတယ္။ အရြယ္ကေလး နဲ႔ မလိုက္ေအာင္၊ အင္မတန္ လည္း အေနာက္ေျပာင္အက်ီ စားသန္တဲ့သူကေလးပါ။တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရား ခန္းထဲမွာ တရားထိုင္ေနတုန္း သူ ပါ၀င္လာၿပီး…
“မီးလည္း တရားထိုင္ မယ္…”
ဆိုၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ေဘးမွာ ၀င္ထိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္မက …
“သမီး… မ်က္လံုး ေလးေတြ မွိတ္ထား၊ ႏွာ ေခါင္းကေလးနဲ႔ ေမေမ အဲဒီလို ႐ွဴသလို အသက္က ေလးမွန္မွန္ ႐ွဴေနာ္”
လို႔ ကြၽန္မက သင္ေပးေတာ့ သူကေလးက မ်က္လံုးကေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ ျပံဳးစိစိကေလးလုပ္ၿပီး ႏွာ ေခါင္းကေန တ႐ွဴး႐ွဴးျမည္ ေအာင္ အသက္႐ွဴပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္ကေလးေထာင္ ၿပီး ဦးခ်လိုက္ခ်ိန္မွာ ဘြတ္ ခနဲ အီးေပါက္သံကေလး ထြက္လာတာမို႔ ကြၽန္မက ရယ္မိပါတယ္။

“ဟယ္… သမီးေလး အီးေပါက္တယ္ကြာ”
လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သမီးက တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဦးခ်ျပန္ၿပီိး ဒီးတစ္ႀကိမ္လည္း တမင္ညႇစ္ ၿပီး အီးေပါက္ျပန္ပါေရာ။ သံုးႀကိမ္လံုးလံုး ဖင္ကေလး ေထာင္ၿပီး ဦးခ်တုိင္း အီး ေပါက္သံကေလး ထြက္လာ တာဟာ တမင္သက္သက္ ဗ႐ုတ္က်ေနတာမို႔ ကြၽန္မတို႔ မွာ မရယ္ဘဲ မေနႏုိင္ပါ။ အဲဒါကို ဗီဒီယို ႐ိုက္ထားဖုိ႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္လုပ္ခုိင္း ေတာ့လည္း သူကေလးက တကယ္ပဲ ျပန္လုပ္ျပႏုိင္ေသး တယ္။

သမီးက တကယ္ အ့ံၾသဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ေဖေဖ Nappy လဲေပးေနခ်ိန္ဆို ရင္လည္း တမင္သက္သက္ သုူ႕ေဖေဖကို စ ခ်င္စိတ္နဲ႔ ခ်ိန္ၿပီး အီးနဲ႔ေပါက္ပစ္တတ္ ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ေဖေဖ ႐ႈံ႕မဲ့ ေအာ္ဟစ္ေနတာကို သေဘာက်ၿပီး တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ေမာတတ္သူကေလးပါ။ ကြၽန္မက သမီးကို…

“သမီး… ေဖေဖ့ကို အဲဒီလို မလုပ္ရဘူးေလ။ အဲဒီ လိုလုပ္ရင္ သမီးငရဲႀကီးတတ္ တယ္။ ငရဲႀကီးရင္ ဘာျဖစ္ လဲသိလား။ ငရဲသားႀကီးက ဆီပူအိုးႀကီးထဲ ထည့္ၿပီးေတာ့ ေၾကာ္ပစ္မွာ။ အရမ္းပူတယ္။ သိလား”
လို႔ ေျပာေတာ့ သမီးက ဘာျပန္ေျပာတယ္ ထင္သလဲ။

“ငရဲသားႀကီး အီ… .အီး” တဲ့ေလ။

“အဲဒီလို မေျပာရဘူး ေလ သမီးရဲ႕။ ငရဲသားႀကီး စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္”
လို႕ ကြၽန္မက ဆိုေတာ့ သူကေလးက ျပံဳးစိစိမ်က္ႏွာ ကေလးနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေျပာင္း ၿပီး ေျပာပါတယ္။

“ငရဲသားႀကီး I Love You ”
တဲ့ေလ။

သမီးေလးက အဲဒီလို ဗ႐ုတ္က်တတ္သူကေလးပါ။
သမီးက မွန္အရမ္း ႀကိဳက္တတ္ပါတယ္။ ဧည့္ ခန္းထဲမွာ သူ႕ေဖေဖက ဧရာမ မွန္ႀကီးတစ္ခ်ပ္ တပ္ဆင္ေပး ထားတာမို႔ အဲဒီမွန္မွာ တစ္ ခ်ိန္လံုးၾကည့္ၿပီး အိုက္တင္ ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး လုပ္ရတာ အေမာပဲ။ ရယ္စရာရွိရင္၊ ငိုစရာ ရွိရင္ေတာင္ မွန္ကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္တတ္၊ ငိုတတ္ သူပါ။ TV ကလာတဲ့ Model ေတြလို ခါးကေလးေထာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ေခါင္းကို ခါခနဲ လွည့္ၿပီး Catwalk ေလွ်ာက္သလို ေလွ်ာက္ျပရ တာလည္း အေမာပါ။ သမီး Model ေလွ်ာက္ပါဦးလို႔ ဆို လိုက္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ထ ေလွ်ာက္ျပတတ္ပါတယ္။ ဓာတ္ပံု႐ုိက္ရင္လည္း ေသ ေသခ်ာခ်ာ အိုက္တင္ထုတ္ ပို႔(စ္)ေပးၿပီး ဓာတ္ပံုအ႐ုိက္ ခံတတ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ ေတာ့ သမီးက သူ႕ေဖေဖက ဆူလိုက္လို႔ ငိုပါတယ္။ ငိုေန တုန္း သူ႕ေဖေဖက…

“သမီး မင္းသမီး လုပ္ မလား…”လို႔လည္း ေမး လိုက္ေရာ ငိုေနရက္တန္း လန္းနဲ႔ပဲ…

“မင္းသမီးလုပ္မွာ… မင္းသမီး လုပ္မွာ”
လို႔ ထပူဆာတာမို႔ ကြၽန္မတို႔ ရယ္မိၾကပါတယ္။

သမီးက သီခ်င္းေတြလည္္း အင္မတန္ ႀကိဳက္ပါ တယ္။ သူ ဘယ္ေလာက္ပဲ ငိုေနပါေစ သီခ်င္းဖြင့္ေပး လိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းပဲ အငိုတိတ္သြားတတ္သူပါ။ သီခ်င္းေတြကိုလည္း Rythmအလိုက္ အကုန္ လိုက္ဆိုတတ္ပါေသးတယ္။
Sound of Music ထဲက သီ ခ်င္းေတြလည္း လိုက္ဆိုႏုိင္ သလို Shkeria လိုလည္း ဗိုက္ကို လွန္လွန္ၿပီး လႈပ္ခါ ကတတ္ပါေသးတယ္။ တေလာကမွ အသစ္ ထြက္လာတဲ့ Britney Spears ရဲ႕ Gimme More MTVထဲ ကအတိုင္း ဟိုက တိုင္မွာ ပတ္ၿပီး ကသလို သူက လည္း တံခါးေဘာင္ကို ကိုင္ၿပီး ဖင္ကေလးလႈပ္ လႈပ္ၿပီး ကတတ္ပါတယ္။
ကြၽန္မက သမီးကို ျမန္မာျပည္က Nursery Rymes သီခ်င္းကေလးေတြ လည္း ဖြင့္ျပေလ့ရွိတာမို႔ အဲဒီအေခြေတြထဲက မင္းသားႀကီး တုတ္ေပါရဲ႕ ႐ုကၡစိုး ဇာတ္လမ္းကိုလည္း သမီးက မွတ္ထားတတ္ပါေသးတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ Computer ခံုမွာ သမီးက ၀င္ထိုင္ေနတာမို႔…

“သမီးရယ္ ဖယ္ေပး စမ္းပါ၊ ေမေမ Computer လုပ္မလို႔၊ သမီးေလးက သိပ္ေနရာဦးတာပဲ”
လို႔လည္း ေျပာလိုက္ ေရာ သူ ျပန္ေျပာပံုက…

“ေအာင္မာ… မင္းကမ်ား ငါ့ကို စြပ္စြပ္စြဲစြဲ”
ဆိုၿပီး ႐ုကၡစိုးအသံနဲ႔ ေအာ္လိုက္တာမို႔ ကြၽန္မမွာ ရယ္လိုက္ရတာ။

သမီးေလး က အဲဒီလိုပဲ လူႀကီးေတြရဲ႕ စကားေတြကို မွတ္Óဏ္ထဲ မွာ သိမ္းထားတတ္ၿပီး အလ်ဥ္းသင့္ရင္ သင့္သလို ျပန္ထုတ္သံုးတတ္တာမို႔ သူ စကားအသစ္အဆန္းတစ္ခုခု ေျပာလိုက္ရင္ စကားလံုးေတြ က ဧရာမအလံုးႀကီးေတြမို႔ ကြၽန္မတို႔မိသားစုေတြၾကားမွာ ရယ္ေမာစရာ ဟာသကေလး ေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။
ကြၽန္မက ေမာင့္ကို စိတ္ေကာက္ရင္ အခန္းတံခါး ကိုပိတ္ၿပီး အခန္းေအာင္း ေနေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ စိတ္ေကာက္ေတာ့ ေမာင္ တံခါးဖြင့္ခိုင္းေနတာကုိ ဖြင့့္ မေပးဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး စာအုပ္ဖတ္ေနဆဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ မထားတဲ့ သမီးရဲ႕အသံကေလး ထြက္လာပါ။

“အသည္းေလးရယ္.. တံခါးဖြင့္ေပးပါ”တဲ့။

ကြၽန္မ ရယ္ခ်င္သြား တာမို႔ တံခါးဆီ လွမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ တံခါးရဲ႕ အေပၚဘက္မွာ မွန္တစ္ခ်ပ္ ရွိေနတာမို႔ အဲဒီမွန္ခ်ပ္ကေန တစ္ဆင့္ သမီးေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္မ မရယ္ေမာဘဲ မေနႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သမီးေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာ ေလးက စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ကြၽန္မကို ရယ္ေမာေစႏုိင္ပါ တယ္။ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္း ကေလးေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာ ကေလးက ျပံဳးစျပံဳးစိလုပ္ေန တာကိုး။ ကြၽန္မ မေနႏုိင္ ေတာ့ဘဲ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ ေတာ့ သူက ေခါင္းကေလး ကုတ္ၿပီး အခန္းထဲ၀င္လာ ပါတယ္။
“စိတ္ညစ္လိုက္တာ.”
လို႔ ဆိုတာမို႔ ကြၽန္မ က…

“ေနပါဦး…သမီးက ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ညစ္ရတာ လဲ”
လ႔ို ျပန္ေမးလိုက္ေတာ့ သူကေလးက…
“ေမေမ စိတ္ဆိုးေနေလ” တ့ဲေလ။

တေလာတုန္းက ကြၽန္မ ရဲ႕ေမေမ ကြၽန္မတို႔ဆီမွာ လာ ေနတုန္းက ထမင္းစားၿပီးရင္ အေမက သူ႕ပန္းကန္ကေလး ကို ဦးေအာင္ ေဆးေဆးသြား တတ္တာမို႔ ကြၽန္မက…
“အေမ… ထားလိုက္၊ မီးေဆးေပးမယ္”
လုိ႔ အမွတ္တမဲ့ ေျပာဖူး တာကို သမီးက မွတ္ထား လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူးေလ။

ေနာက္က်ေတာ့ ကြၽန္မ ပန္း ကန္ေဆးတဲ့အခါ သမီးေလး က ထမင္းစားပြဲကေန လွမ္း ၿပီး…
“ေမေမ… ထားလိုက္၊ မီး ေဆးေပးမယ္”
လို႔ ေအာ္လိိုက္တာမို႔ ကြၽန္မတုိ႔မွာ ၾကားၾကားခ်င္း တုန္းက အံ့ၾသစြာနဲ႔ ရယ္မိ ၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ ေမာင့္ရဲ႕ ေမေမ လာလည္တုန္းက လည္း သမီး ဆိုးတဲ့အခါ ေမာင္နဲ႕ကြၽန္မက ဆူမယ္ၾကံ တုန္း အန္တီက…
ေနပါေစ သားရယ္၊ ေနပါေစ ထားရယ္”
လို႔ ေျပာေလ့ရွိတတ္ တာကို သူက မွတ္ထားၿပီး အန္တီလည္းျပန္သြားေရာ သူ မဟုတ္တာ တစ္ခုခုလုပ္ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ျပံဳးစိစိ မ်က္ႏွာေပးကေလးနဲ႔ သူက ဦးေအာင္ ႀကိဳၿပီး…

“ေနပါေစ ထားရယ္၊ ေနပါေစ သားရယ္” လို႔…
ေျပာတတ္လာ တာမို႔ ကြၽန္မတို႔မွာ ရယ္ရျပန္ ပါတယ္။ ခုေတာ့လည္း ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အိမ္ေဂဟာ ကေလးမွာ သမီးေလးဆိုတ့ဲ ဆည္းလည္း ခ်ဳိခ်ဳိလြင္လြင္ ကေလးေၾကာင့္ ရယ္ေမာသံ ေတြ အျမဲပဲ ဆူညံေနပါေတာ့ တယ္။




လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္) 

(ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း)

0 comments:

Post a Comment

ေဝဖန္ခ်က္ေလးတစ္ခုခုေပါ့....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Free Image Hosting Upload Photos Animation Pics