ဘဝတစ္ခု အခ်စ္တစ္ခု

(က)
ဘ၀ဆုိတာ အခ်စ္ပါမွ ျပည့္စံု ႏုိင္သလုိ အခ်စ္ဟာလည္း ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ တစ္ခုပါ။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘ၀ဟာ လွပ လာလိမ့္မယ္။ ကမၻာ ေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးလည္း လွေနလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ မိဘ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အတူေနခဲ့တဲ့ ဘ၀မွာ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာေတြ၊ အလုိလိုက္ျခင္းေတြ၊ အလုိက္ သိျခင္းေတြ၊ ညွာတာျခင္းေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာမုိ႔ ကၽြန္မ တစ္သက္မွာ အေပ်ာ္ဆံုး ဘ၀တစ္ခုကုိ ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ ရခဲ့တာပါ။ အဲဒီ့ ဘ၀ကေလးကုိ ခုခ်ိန္ထိ ျပန္ေတြးတုိင္း လြမ္းတုန္းပါပဲ။ အေဖနဲ႔ အေမက ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မကုိ ကေလး တစ္ေယာက္လုိပဲ စိတ္မခ် ပူပန္တတ္ဆဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘ၀ အသစ္ကေလးမွာ ေမာင္နဲ႔ သမီးေလးတုိ႔နဲ႔ အတူ ကေလးဆန္စြာ ေဆာ့ကစားလုိ႔ ေကာင္းဆဲ။ ကၽြန္မတုိ႔ မိသားစု ကေလးထဲမွာ ကစားနည္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိုဳးပဲ ရွိေနတတ္တာပါ.။ ညစဥ္နီးပါး ကစားၾကတာကေတာ့ ႏွိပ္တမ္း ကစားျခင္းေပါ့။ တစ္ေနကုန္ ေဆးရံုမွ ပင္ပန္းလာတဲ့ ေမာင့္ကုိ ကြၽန္မကလည္း အိမ္မွာ အိမ္မႈကိစၥ ဗာဟီရေတြ၊ သမီးေလး ကိစၥေတြ လုပ္ရတာနဲ႔၊ စာေရးစာဖတ္နဲ႔၊ အင္တာနက္ ၀င္ၾကည့္တာနဲ႔ ေညာင္းညာ ကုိက္ခဲတတ္သူမုိ႔ “ေမာင္ေရ ႏွိပ္တမ္း ကစားရေအာင္”လုိ႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ ပင္ပန္း ေညာင္းညာ ေနတဲ့ ေမာင္ကလည္း လာထားပဲ။ ၾကားကေန အျမတ္ ထုတ္တတ္သူ သမီးေလးပါ။
“ၿပီးရင္ မီးေလး အလွည့္ေနာ္” ဆုိၿပီး သူက အရင္ ဦးေအာင္ ဆန္႔ဆန္႔ကေလး ေမွာက္ေပး ေနတတ္တာမုိ႔ သူ႔ကုိ အရင္ ႏွိပ္ေပးရတာေလ။ သူကလည္း တစ္လွည့္ ျပန္နင္းေပး တတ္သူပါ။ သူ႔ကုိယ္ ကေလးနဲ႔ ခါးေပၚ တက္နင္းေပးရန္ ဇိမ္မွဇိမ္ပဲ။ ေမာင္နဲ႔ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ ႏွိပ္ေပးၾကရင္ အေညာင္းအညာေတြ ေျပရေတာ့လည္း အႏွိပ္ခန္း သြားဖုိ႔ မလုိတဲ့ ဘ၀ကေလး တစ္ခုေပါ့။ တကယ္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။
(ခ)
ေနာက္တစ္ခု ကစားနည္းကေတာ့ ထမင္းဟင္း ခ်က္တမ္း ဆုိပါေတာ့။ ကြၽန္မ ဟင္းခ်က္ရင္ ေမာင္က ေဘးကေန ၾကက္သြန္လွီးေပး ေထာင္းစရာ မလုိဘဲ ေက်ညက္ သြားေအာင္ Crusher နဲ႔ အဆင္သင့္ ဆီသတ္လုိ႔ရေအာင္ ျပင္ဆင္ ေပးတတ္သူပါ။ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ေရွးျဖစ္ ေက်ာင္းသားဘ၀က အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကုိ စားျမံဳ႕ျပန္ရင္း ရယ္လုိက္၊ ေမာလုိက္နဲ႔ ဟင္းခ်က္ေတာ့လည္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းသား၊ တစ္ခါက ယုန္သား၀ယ္လုိ႔ ရလာေတာ့ ယုန္သားကုိ ကြၽန္မေရာ ေမာင္ပါ ႀကိဳက္တတ္ေတာ့ ခ်က္ဖုိ႔ျပင္ၾကပါတယ္။ ယုန္က အေကာင္လုိက္ ဆန္႔ဆန္႔ကေလး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဆန္႔တန္း၊ ေျခ ေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဆန္႔တန္း ထားၿပီး Freeze လုပ္ထားတာမုိ႔ ကြၽန္မက မထိရဲ မတုိ႔ရဲ အသည္း တယားယားနဲ႔ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနတာ။
“ၾကည့္ပါဦး ေမာင္ရယ္။ ယုန္ကေလး သနားပါတယ္။ သူ႔ပုံစံေလးက သူ႔ကုိ မခုတ္ပါနဲ႔လုိ႔ ကန္ေတာ့ေနတဲ့ အတုိင္းပဲ။ ေတာ္ၿပီ။ ကုိယ္ မကုိင္ရဲဘူး။ ေမာင္ ကုိင္ေပး။ အတုံး ေသးေသးေလးေတြ တုံးေပးေနာ္”
လုိ႔ေျပာေတာ့ ေမာင္က ဟားလုိ႔ မဆုံးဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ပဲ တုံးေပး ရွာသား။ ၿပီးမွ ကြၽန္မက ခ်က္တာ။ ခ်က္ၿပီးေတာ့လည္း ယုန္သား ဟင္းေလးက ေမႊးလုိ႔၊ ခ်ဳိလုိ႔ အရသာ သိပ္ရွိတာပဲ။ ကြၽန္မမွာ အေကာင္လုိက္ ကေလးေတြကုိ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာ တတ္တာမုိ႔ မနည္းအာ႐ုံ ေျပာင္းယူ ရပါတယ္။ သနားေတာ့ သနားသား။ စားကလည္း စားခ်င္တာကုိး။ ေမာင္ကေတာ့ အားေပးပါရဲ႕။ “ဒီယုန္ေတြက အလွေမြးတဲ့ ယုန္မ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္ရဲ႕။ ေတာယုန္ ေတြပါ။ စာေရးထားသားပဲ။ ျပင္သစ္ ႏုိင္ငံက တင္သြင္းတာတဲ့။ ျပင္သစ္မွာ ေတာေတြထဲကေန မုဆုိးေတြ ဖမ္းတာ ျဖစ္မွာေပါ့”တဲ့။ ဟုတ္ရဲ႕လားလည္း မသိပါဘူး။ ယုန္ဆုိမွေတာ့ အတူတူပဲ ေနမွာေပါ့ေနာ္။ အရသာက ျမန္မာ ၾကက္သားဟင္းလုိ ခ်ဳိခ်ဳိ ႏူးႏူးညံ့ည့ံနဲ႔မုိ႔ သမီးေလးေတာင္ ႀကိဳက္ပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ Mc Donald’s ဆုိင္မွာ သမီးကုိ Fish Finger ၀ယ္ေကြၽးေတာ့ ကေလးေတြ အတြက္ လက္ေဆာင္ အ႐ုပ္ကေလးေတြ အျမဲေပးတတ္တဲ့ Mc Donald’s က ယုန္႐ုပ္ကေလး ရလာပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သမီးက သူ႔အတြက္ ၀ယ္ေပးထားတဲ့ Kitchen ကေလးဆီ တန္းသြားၿပီး “မီးေလး ဟင္းခ်က္ရဦးမယ္”တဲ့။ “မီးေလးက ဘာဟင္း ခ်က္မွာလဲ”လုိ႔ ေမးေတာ့ ျပံဳးစိစိကေလးနဲ႔ “ယုန္သားဟင္း”တဲ့ ေလ။
(ဂ)
ေနာက္တစ္ခု ကစားနည္းကေတာ့ စိတ္ေကာက္တမ္းပါပဲ။ ဒုိင္ခံ စိတ္ေကာက္တတ္သူက ကြၽန္မ ျဖစ္ၿပီး ဒုိင္ခံ ေခ်ာ့ရသူကေတာ့ ေမာင္ ေပါ့ေလ။ သူ႔ခမ်ာ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္တင္မက သမီးေလး စိတ္ေကာက္ရင္ပါ သမီးကုိ ေခ်ာ့ရတာပါ။ သမီးက ေမာင့္ကုိ စိတ္ေကာက္ရင္ “ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္ဘူး” လုိ႔ ေအာ္ၿပီး လွည့္ပတ္ ေျပးေနတတ္ေတာ့တာ။ ကြၽန္မေရာ ေမာင္ပါ တုိင္ပင္ထားတာ တစ္ခုက “သမီးဆုိးရင္ သူ႔ကုိ မ႐ုိက္နဲ႔၊ မေအာ္နဲ႔၊ အျပစ္ေပး၊ ကုိယ္ မႀကိဳက္တဲ့ဟာကုိ မႀကိဳက္ဘူး ဆုိတာ သူနားလည္ေအာင္ ေျပာျပ” ဆုိၿပီးေတာ့ပါ။ သမီးက တစ္ခါ တစ္ခါ ကြၽန္မနဲ႔ တူလုိ႔လား မသိ။ ဇြဲႀကီးႀကီးနဲ႔ ငုိတတ္ ပါေသးတယ္။ ကြၽန္မ ကေတာ့ သူအဲဒီလုိ ဂ်စ္တုိက္ၿပီ ဆုိရင္…
“သမီး ငုိတာကုိ ေမေမ လုံး၀ မႀကိဳက္ဘူး သမီး။ လုံး၀ လက္မခံဘူး။ ငုိေနရင္ ေမေမ သမီးကုိ တံခါးပိတ္ထားမယ္။ သမီး အငုိတိတ္မွ ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္”ဆုိၿပီး တံခါး ပိတ္ထားၿပီး အျပင္ကေန တိတ္တိတ္ ေစာင့္ေနတာပါ။ လုံး၀ မေခ်ာ့သလုိ ေအာ္လည္း မေအာ္ပါဘူး။ သမီးက သူ႔ဘာသာသူ စိတ္တုိင္းက် ငုိလုိ႔ အားရၿပီ ဆုိရင္..
“ေမေမ မီးေလး အငုိ တိတ္ၿပီ။ မီးေလးကုိ တံခါး ဖြင့္ေပးပါ”လုိ႔ ေျပာတတ္တာမုိ႔ ေအးေအးေဆးေဆး တံခါး ဖြင့္ေပး လုိက္ၿပီး ေစာေစာက ငုိတာဟာ လုံး၀ မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း နား၀င္ေအာင္ ေလေျပေအးနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ေမာင္နဲ႔ က်ေတာ့ သမီးက ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပတ္ေျပးေနတာ။ ပါးစပ္ကေနလည္း “ေဖေဖ့ကုိ ခ်စ္ဘူး” လုိ႔ တရစပ္ ေအာ္ေနတာ။ ေမာင္က ရယ္ခ်င္ ေနေသးတယ္။
“သမီးရယ္ ေဖေဖ့ကုိ ဘာလုိ႔ မခ်စ္တာလဲ။ ေဖေဖ သမီးကုိ ဘာလုပ္မိလုိ႔လဲကြယ္။ မငိုပါနဲ႔ သမီးရယ္။ သမီးပဲ ပင္ပန္းတာေပါ့”
ဘာညာနဲ႔ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေခ်ာ့ေမာ့ ေနေသးေတာ့ သမီးက ပုိေရာင့္တက္ ေလေပါ့။ ေခ်ာ့မရတဲ့ အဆုံး ေမာင္က တစ္နည္း သုံးျပန္တယ္။ “ေအး သမီး အငုိ မတိတ္ရင္ ေဖေဖ ဟုိဘက္အိမ္က Doug ႀကီး အိမ္မွာ သြားပုိ႔ထားမယ္” လုိ႔ ဆုိေတာ့ သမီးက အငုိမပ်က္ဘဲ “အင္း Doug ႀကီးဆီသြားမယ္။ Doug ႀကီးဆီ ခုလုိက္ ပုိ႔” လုိ႔လည္း ဆုိေရာ ေမာင့္မွာ ခြက်ပါေလေရာ။
(ဃ)
ေနာက္တစ္ခုက ႐ုပ္ရွင္ အၾကည့္ သန္ၾကတာပါ။ ေမာင္ေရာ ကြၽန္မပါ Unlimited Cards ေတြ လုပ္ထားၾကတာမုိ႔ ႐ုပ္ရွင္ တင္သမွ် ကားေတြ တစ္ကားမက်န္ အကုန္ ၾကည့္ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ႐ုပ္ရွင္႐ုံ သြားသြားၿပီး ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္ေနတာနဲ႔ပဲ အားတယ္ကုိ မရွိတာပါ။ ေနာက္႐ုံတင္တဲ့ James Bond ကားအသစ္ Quantum of Solace ေတာင္ တင္တင္ခ်င္း ေျပးၾကည့္ ၾကတာေလ။ အဲ့ဒီေလာက္ ႐ုပ္ရွင္ သရဲေတြ၊ သမီးေလးကလည္း ကြၽန္မ ဗုိက္ထဲမွာ ကတည္းက ႐ုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္ခဲ့ရသူမုိ႔လား မသိ။ သူကလည္း ႐ုပ္ရွင္ သရဲ အေသးစားကေလး။ P.G နဲ႔ U အဆင့္ ကားေတြ မွန္သမွ် သူၾကည့္ၿပီးသား။ MAMMA MIA ကားဆုိ မ်က္လုံး အ၀ုိင္းသားနဲ႔ကုိ သေဘာတက် ၾကည့္တာ။ ABBA သီခ်င္းေတြနဲ႔ ျမဴးမွျမဴးကုိး။ 12A တုိ႔ 15 တုိ႔ 18 တုိ႔ဆုိတဲ့ ကားေတြ က်ေတာ့ သမီးေလး ၾကည့္လုိ႔ မရေတာ့ ကြၽန္မနဲ႔ ေမာင္တစ္လွည့္စီ ၾကည့္ရတာေပါ့ေလ။ မိသားစု၀င္ သုံးေယာက္စလုံး ႐ုပ္ရွင္ ႀကိဳက္ၾကေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ႀကီးေပါ့ေနာ္။
(င)
ညတုိင္း ညတုိင္း သမီးကုိ အိပ္ရာ၀င္ ပုံျပင္ဖတ္ျပရတဲ့ Story time ကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ Story Books ေတြကုိ စာၾကည့္တုိက္ ကေန သမီးအတြက္ ငွားေပးၿပီး ညတုိင္း Story ေတြ ဖတ္ျပ ရပါတယ္။ Story ဖတ္သူကုိ သမီးက အင္မတန္ လူေရြးတာပါ။ အျမဲတမ္း ေမေမ ဖတ္ျပမွ ဆုိတာခ်ည္းပဲ။
“သမီးရယ္ လူမေရြးနဲ႔ေနာ္။ ေဖေဖ ဖတ္ျပလည္း ဒီ Story ပဲဥစၥာ”လုိ႔ ကြၽန္မက ေျပာရင္ သူကေလးက ငုိမဲ့မဲ့နဲ႔။

“မီးေလး လူေရြးခ်င္တယ္ေနာ္” လုိ႔ ျပန္ေျပာ တတ္သူပါ။ အိပ္ခါနီး ဘုရားခန္း ၀င္ၿပီး ဘုရားရွိခိုးရင္လည္း သူက လူေရြးျပန္တာပါပဲ။ သူ႔ေဖေဖနဲ႔ ရွိခုိးရရင္ အၾကာႀကီး ရွိခုိးရလုိ႔တဲ့။ ၾသကာသေရာ၊ သမၺဳေဒၶေရာ၊ ဂုဏ္ေတာ္ ကုိးပါး အျပင္ တရားထုိင္၊ ေမတၱာပုိ႔တာေတြ သူ႔ကုိ ဒီ အရြယ္ကတည္းက က်င့္သား ရေနေအာင္ ေလ့က်င့္ ေပးထားပါတယ္။ တစ္ျပည္ျခား လူမ်ဳိးျခားေတြရဲ႕ၾကားမွာ တရားက သာလွ်င္ သူ ကေလးကုိ ေစာင့္ေရွာက္မွာေလ။ ဒီက ကေလးေတြ အာေခါင္ျခစ္ ေအာ္ငုိတတ္လြန္းလုိ႔ သမီးေလးေတာင္ အရင္က မငုိတတ္ဘဲ Nursery ပုိ႔ၿပီး မွ ငုိတတ္တာ ကူးစက္လာတာပါ။ အခုေတာ့ တရားထုိင္ ခုိင္းရင္ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္ၿငိမ္မတ္မတ္ ကေလး ထုိင္ၿပီး မ်က္လုံးကေလးေတြ မွိတ္၊ ႏွာေခါင္းကေန အသက္မွန္မွန္ ႐ွဴတတ္ လာပါၿပီ။ အခုေတာ့ ကြၽန္မ ေရြးခ်ယ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘ၀ တစ္ခုထဲမွာ အခ်စ္တုိ႔နဲ႔ ေနသားတက် ေပ်ာ္ရႊင္ ေနခဲ့ပါၿပီ။


လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္) 
(ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္း)

0 comments:

Post a Comment

ေဝဖန္ခ်က္ေလးတစ္ခုခုေပါ့....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Free Image Hosting Upload Photos Animation Pics