ၾကည္လင္ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ



“ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက အဂၤလန္သို႔ ႂကြလာမယ္”ဆိုတဲ့ သတင္း စကားကို ဆရာေတာ္ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)ထံမွတစ္ဆင့္ ၾကားသိခြင့္ ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။


ဆရာေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳခြင့္ ရခ်င္တာ ၾကာပါၿပီ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ဓမၼ စာေပေတြနဲ႔သာ ရင္းႏွီးခြင့္ ရခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္ရဲ႕အဆုံးအမ၊ ဘ၀ေနနည္း၊ စိတ္ထားနည္းေတြကို စာအုပ္ ေတြကေနသာ သင္ယူ လုိက္နာခြင့္ ရခဲ့တာပါ။ ပုဂၢိဳလ္ခ်င္း ဆုံေတြ႕ဖူးျခင္း မရွိေသးေပမယ့္ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ၾကည္လင္ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ႐ုပ္သြင္ကိုေတာ့ စာေတြဖတ္တုိင္း စိတ္ထဲမွာ ျမင္ေယာင္ ၾကည္ညိဳခြင့္ ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္နဲ႔ မွတ္မွတ္ရရ ဖုန္းထဲကေန တစ္ဆင့္ စကား ေလွ်ာက္ထားခြင့္ ႏွစ္ႀကိမ္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေမတၱာဓာတ ္အျပည့္နဲ႔ ၾကည္ျမ ခ်ဳိသာတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕အသံကို နာၾကားခြင့္ ရခဲ့ခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူး ပီတိနဲ႔ ကြၽန္မ ႏွစ္သိမ့္ေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ ကြၽန္မရဲ႕ဘ၀မွာ ဆရာတစ္ဆူ အျဖစ္ အခ်ိန္တုိင္းမွာ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္ ႐ႈပ္မိတဲ့အခါ၊ စိတ္ဓာတ္ က်ခ်င္တဲ့အခါ အားငယ္ခ်င္တဲ့ အခါမ်ဳိးေတြမွာ ဆရာေတာ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြ ျပန္ဖတ္ရင္း စိတ္ဓာတ္အင္အား၊ စိတ္ထားနည္း၊ ဘ၀ေန နည္းေတြကို ျပန္သင္ယူ အားျဖည့္ရပါ တယ္။

အခုေတာ့ ဆရာေတာ္ကုိ ပုဂၢဳိလ္ခ်င္း ဆုံေတြ႕ဖူးေျမာ္ခြင့္ ရေတာ့မွာမုိ႔ ကြၽန္မမွာ တစ္လ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကတည္းက ႀကိဳၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ ရႊင္ေနခဲ့မိတာပါ။ ဆရာေတာ္ကို ကြၽန္မ တို႔တစ္ေတြ ဖူးခြင့္ရေအာင္ ေနရာအႏွံ႕ ပုိ႔ေဆာင္ ကူညီေပးသူေတြ ျဖစ္တဲ့ သံအမတ္ႀကီး အန္ကယ္လ္ ဦးေန၀င္းနဲ႔ အန္တီ ေဒၚႏြယ္ႏြယ္လိႈင္ သားကုိေန ေသြးတုိ႔ကို တကယ္ ေက်းဇူးတင္ရပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ကို Sander Land ရွိတဲ့ Vivekarama ေက်ာင္းတိုက္ကို ႂကြေရာက ္ခ်ီးျမႇင့္ေပးဖုိ႔ အေစာႀကီးကတည္းက ႀကိဳၿပီး သံအမတ္ႀကီးဆီ ဆက္သြယ္ၿပီး ရက္ယူထားတဲ့ ကိုစည္သူနဲ႔ ညီမေလး လွျမတ္သိဂႌ၊ ဆရာေတာ္နဲ႔ တကြ သံအမတ္ႀကီး မိသားစု တို႔အတြက္ ေနရာထုိင္ခင္း စီစဥ္ေပးတာေရာ တျခားေ၀ယ်ာ၀စၥ အားလုံး လုိေလေသး မရွိေအာင္ ထက္ထက္သန္သန္ စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုေဇာ္နဲ႔ မမြန္ တုိ႔ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။


ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ ေန႔လယ္ ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွာ ဆရာေတာ္တုိ႔Sunder Land က ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းတုိက္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔က သမီးေလး ေက်ာင္းႀကိဳဖုိ႔ ေစာင့္ေနရတာမို႔ ညေန ငါးနာရီေလာက္မွပဲ ဆရာေတာ္တုိ႔ အတြက္ ကိုေဇာ္နဲ႔ မမြန္တို႔ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ Newcastle က တိုက္ခန္းဆီ လုိက္ခဲ့ ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကို စိတ္ထဲမွာ ရင္ထဲမွာ မ်ားစြာ ရင္းႏွီး ေနခဲ့ၿပီးသား။ ပထမဆုံး ဆရာေတာ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ မ်က္၀န္းခ်င္း ရင္ဆုိင္ဖူး ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ရင္ထဲ ထူးျခားမႈက ေႏြးေထြး လုံျခံဳမႈနဲ႔ ေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ခံစားခြင့္ ရလုိက္တာပါ။


ဆရာေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ အထူးေအးျမ ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး ၾကည္လင္ လွပါတယ္။ ဆရာေတာ္ျပံဳးလုိက္တဲ့ အခါ ျဖဴေဖြးညီညာ လွပတဲ့ သြားျဖဴျဖဴတန္း ေတြက ဆရာေတာ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ႏူးညံ့ ခ်ဳိၾကည္သြားေအာင္ အလင္းေရာင္ေပးထား သလိုပါပဲ။ ဆရာေတာ္က ကြၽန္မတို႔မိသားစုနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ခင္မင္ ရင္းႏွီးၿပီး သား မိတ္ေဆြတကာေဟာင္းေတ ြပမာ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးစြာ စကားေတြေျပာေနပါတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ ဆရာေတာ္ကို အခုလို နီးနီးကပ္ကပ္ ကိုယ္တုိင္ဖူးခြင့္ရတာကို အိပ္မက္တစ္ခုလုိ ခံစားလုိ႔။ ဆရာေတာ့္ အနီးနားမွာ ထုိင္ၿပီး ေနခြင့္ရျခင္းဟာ ဘာနဲ႕ တူသလဲဆုိရင္ ေရတံခြန္ တစ္စင္းနား ေရာက္သြားရသူလိုပါပဲ။ ဘ၀အေမာေတြ အားလုံး ကင္းစင္သြားၿပီး ေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းလွတဲ့ ဓာတ္တစ္မ်ဳိးကို ပီသ ၾကည္လင္စြာပဲ ခံစားရပါ တယ္။ အဲဒီ အေအးဓာတ္ဟာ ေမတၱာဓာတ္ပဲ ထင္ပါရဲ႕။


ဆရာေတာ္က သမီးေလးကိုလည္း ရင္းႏွီး ေနၿပီးသားပါတဲ့။ ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း ထဲမွာ သမီးေလး အေၾကာင္းေတြ ေရးေနက်မို႔ ဆရာေတာ္က ဖတ္ထားပုံ ရပါတယ္။ သမီးေလးက ဆရာေတာ္ကို သမၺဳေဒၶ ဂါထာေတာ္နဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါး တရား ဂုဏ္ေတာ္၊ သံဃာ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ျပခဲ့တဲ့ အျပင္ သမီးေလး ေန႔တိုင္း ဘယ္လိုတရား ထိုင္သလဲ ဆိုတာကိုပါ တရားထုိင္ျပေနေသးတာမို႔ ဆရာေတာ္က သေဘာက်ေတာ္ မူပါတယ္။ သမီးေလးအတြက္ အက်ဳိးမ်ားတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ရွင္းျပပါတယ္။ ဆရာေတာ္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေတြ ေျပာခြင့္ရခဲ့ၿပီး ည ခုနစ္နာရီခြဲမွပဲ ကြၽန္မတို႔ ျပန္ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ခ။


ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ အေစာႀကီး ထၿပီး ဆြမ္းကပ္ဖို႔ အတြက္ ခ်က္ျပဳတိ ျပင္ဆင္ရင္း ကြၽန္မပီတိနဲ႕ ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္။ ဒီလို အခြင့္အေရးဟာ ရခဲဘိမွ်ေလ။ Salmon ငါးကို ခရမ္းခ်ဥ္သီးကေလး၊ ခ်င္းကေလးေတြနဲ႔ နံနံပင္ကေလး အုပ္ၿပီးခ်က္၊ မုန္လာ ဥနီသုပ္၊ ၾကက္ဟင္းခါးသီး ႏွပ္ပါတယ္။ ကြၽန္မတုိ႔ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္တုိ႔ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဆရာေတာ္နဲ႔ အတူ ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းတုိက္ရဲ႕ ဆရာေတာ္ အရွင္နႏၵပါလကို လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳၾကတဲ့ အနီးနား တစ္၀ိုက္က ျမန္မာ မိတ္ေဆြေတြဟာ ဆြမ္းဟင္းေတြ ကိုယ္စီ ခ်က္ျပဳတ္ လာခဲ့ၾကၿပီး စုေပါင္း ဆြမ္းကပ္ လွဴပြဲကေလး က်င္းပျဖစ္သြားပါ တယ္။


ကြၽန္မကေတာ့ ဆရာေတာ္ကို တစ္ခ်ိန္လုံး ဖူးေနၿပီး ဆရာေတာ္ဆီက ေမတၱာဓာတ္ေတြ၊ အေအးဓာတ္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြကို ကူးစက္ခံစား ေနမိ ေတာ့တာပါ။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ထူးျခားမႈက ဆြမ္းကို ခ်က္ခ်င္း မဘုဥ္းေသးဘဲ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ကို အရင္ဆုံးဆြမ္းကပ္ရွိခိုး ပူေဇာ္ရြတ္ဖတ္ၿပီးမွ ဘုဥ္းေတာ္မူပါ တယ္။ ဆြမ္းဘုဥ္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာ ေတာ္က “ဘာပဲလုပ္လုပ္ တန္ေအာင္ လုပ္”ဆိုတဲ့ တရားေတာ္ႏွင့္ ခ်ီးျမႇင့္ေဟာ ေပးေတာ္မူပါတယ္။ တရားရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ကေလးပဲ ကြၽန္မ ေရးျပပါ့မယ္။ ႐ိုးရွင္း သန္႔စင္လွတဲ့ ဘ၀ ေနနည္းကေလးပါ။ ဘ၀မွာ အလုပ္ ေလးမ်ဳိးကို လုပ္မႈပုံစံ ေလးမ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္လုိက္နာ က်င့္သုံးသြားဖုိ႔ပါ။


အလုပ္ေလးမ်ဳိးက (၁) အသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းမႈအလုပ္ (၂) ခႏၶာ၀န္ထမ္းတဲ့ အလုပ္ (၃) အာ႐ုံခံစားတဲ့ အလုပ္ (၄) ကုသိုလ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ပါ။ အဲဒီအလုပ္ ေလးမ်ဳိးကို လုပ္တဲ့ အခါတုိင္း ပုံစံေလးမ်ဳိး နည္းေလးမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ရပါမယ္တဲ့။ အဲဒီနည္းေလးမ်ဳိး အက်ဥ္းခ်ဳပ္က “ဒါ သီသ၀ိ”လို႔ အလြယ္မွတ္လုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါနရယ္၊ သီလရယ္၊ သမထရယ္၊ ၀ိပႆနာရယ္ ေလးမ်ဳိးပါေအာင္ လုပ္ရ ပါမယ္ ဆိုတာကို ဆရာေတာ္က အလုပ္ တစ္ခုခ်င္းကို အေသးစိတ္ ခ်ဲ႕ထြင္ၿပီး ရွင္းျပ ေဟာျပသြားတာပါ။ တရားေတာ္က အရွည္ႀကီးလည္း မဟုတ္။ ရွင္းလင္းလြယ္ ကူၿပီး မွတ္သားရ၊ လုိက္နာရလည္း လြယ္တဲ့ ဘ၀ ေနနည္းကေလးကို သင္ၾကားျပသ ေပးသြားတာမုိ႔ ဆရာေတာ္ကို အထူးပဲ ၾကည္ညိဳေက်းဇူး တင္ရပါတယ္။


တစ္ခ်က္ ကေလးမွ မပ်င္းရေအာင္ ဆရာေတာ္က အာ၀ဇၨန္းလည္း ရႊင္လွပါတယ္။ ေမးခြန္း ကေလးေတြလည္း ျပန္ေမးတတ္တာမုိ႔ တရားနာ ရတာဟာ တစ္လမ္း သြားနည္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ အျပန္အလွန္ ႏွစ္လမ္း သြားနည္းမုိ႔ ပိုၿပီးထိေရာက္ အသက္ ၀င္တယ္လုိ႔ ကြၽန္မ ထင္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳကေလးေတြ ပုံ၀တၳဳ ကေလးေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အာ႐ုံထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ေတာ့ေအာင္ ျပက္ျပက္ထင္ထင္ စြဲျမဲေနခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီညမွာေတာ့ သံအမတ္ႀကီး အန္ကယ္လ္ဦးေန၀င္းနဲ႔ အန္တီႏြယ္တို႔က ကြၽန္မတုိ႔ အားလုံးကို ညစာ ဒကာခံၿပီး လုိက္ေကြၽးခဲ့တာမုိ႔ အားနာ ပါးနာနဲ႔ပဲ စားခဲ့ၾက ရပါေသးတယ္။ အန္ကယ္လ္ေရာ အန္တီပါ စိတ္သေဘာ ျဖဴစင္လြန္းၿပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ရွိပါတယ္။ သေဘာလည္း ေကာင္းလွတာမုိ႔ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့တာက အမွတ္တရပါ။

ဂ။


တနဂၤေႏြေန႔ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔ မနက္။ ဒီေန႔ဆြမ္းစားၿပီးရင္ ဆရာေတာ္ ျပန္ႂကြေတာ့မွာမုိ႔ မေန႔ကလုိပဲ ၾကည္ႏူးပီတိ ေစတနာ သဒၶါဓာတ္အခံကေလးနဲ႔ ကြၽန္မ မနက္ေစာေစာ ဆြမ္းထခ်က္ပါတယ္။ Salmon ငါးကိုပဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေၾကာ္လုိက္ၿပီး ၾကက္သြန္နီ အကြင္းကေလးေတြနဲ႔ ပဲငံျပာရည္နဲ႔ ျပန္ႏွပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစိမ္းေၾကာ္နဲ႔ မုန္လာဥနီ သုပ္ေပါ့။


ဒီေန႔ေတာ့ ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ ဆရာေတာ္နဲ႔ အတူ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြ ႐ိုက္ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ အရာရာကို အႏုစိတ္၊ အေသးစိတ္ တိက်ေစ့စပ္ ေသခ်ာ လြန္းတာကို ကြၽန္မ ေလ့လာ မွတ္သားမိပါတယ္။ ဆြမ္းဘုဥ္း ေပးၿပီးခ်ိန္မွာ ဆရာ ေတာ္က ဒီေန႔ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး စကားစျမည္ပဲေျပာၿပီး ျပန္ဖုိ႔ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၊ မမြန္တုိ႔က ဆရာေတာ့္ကို ၀ိေ၀ကာရာမ ေက်ာင္းတိုက္အျဖစ္ ၀ယ္ဖုိ႔ႀကိဳးစားေန တဲ့ ျခံနဲ႔အိမ္ကို လုိက္ျပတာမို႔ ကြၽန္မတုိ႔ မိသားစုပါ လုိက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီကေနSeaham Beach မွာ ဆရာေတာ္နဲ႔ အတူေရာ သံအမတ္ႀကီးတုိ႔ မိသားစုနဲ႔ပါ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြ ႐ိုက္ခြင့္ ရခဲ့ၾကပါတယ္။


ၿပီးေတာ့မွ ဆရာေတာ္ကို ႏႈတ္ဆက္ရွိခုိး ဦးခိုက္ၿပီး ကြၽန္မတို႔ ျပန္ခဲ့ၾကတာပါ။ ရင္ထဲမွာ ကုသုိလ္ ပီတိသဒၶါ ေမတၱာလိႈင္းကေလးေတြက ခုခ်ိန္ထိ လြန္႔လူး လႈပ္ရွားေနဆဲပါ။ ဆရာေတာ့္ အေၾကာင္း တဖြဖြနဲ႔ ျပန္ေျပာ ၾကည္ညိဳလုိ႔ မဆုံးႏိုင္။ မ၀ႏိုင္။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ အိပ္ရာ ထခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲမွာ လွပ္ဟာဟာနဲ႔ တစ္မ်ဳိး ႀကီးပါ။ ဆြမ္းခ်က္ခြင့္ ဆရာေတာ္ကို ဆြမ္းကပ္ခြင့္ မရွိေတာ့ပါလားလုိ႔ စိတ္မေကာင္း သလုိလုိ လြမ္းသလုိလုိနဲ႕ပါ။ အဲဒီ ခဏမွာ ကြၽန္မေခါင္းထဲ အေတြးကေလး တစ္ခုက ဖ်တ္ခနဲ၀င္ ေရာက္လာ...။


“ေၾသာ္ ဆုံေတြ႕ၾကတယ္ ဆုိတာကိုက တစ္ခ်ိန္မွာ ခြဲခြာဖုိ႕ပဲဆိုတာကို ႏွလုံး သြင္းတတ္မွ ကုိယ္ေနေပ်ာ္မွာ”ဆုိတဲ့ အေတြးပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ခြဲခြာၾကဖုိ႔ အတြက္ ကြၽန္မတုိ႔ ဆုံေတြ႕ခဲ့ၾကတာပါ။ အခိုက္အတန္႔ ခဏကေလးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆုံေတြ႕ခြင့္ ရခ်ိန္ ခဏ ကေလးကို တန္ဖိုး ထားတတ္ဖုိ႔ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ကုသုိလ္ ယူတတ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္ေလ။


“ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိကအား ဤ၀တၳဳ တုိကေလးျဖင့္ ႐ိုေသ ေလးျမတ္စြာ ပူေဇာ္ ရွိခုိးပါ၏”




လြန္းထားထား၊ေဆးတကၠသိုလ္၊

(ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း၊ ဩဂုတ္ ၂၀၁၀)

1 comments:

ဆရာေတာ့္ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ဖူးေနၿပီး ၾကည္ညိဳေနခဲ့တာ၊ အျပင္မွာ မဖူးဘူးေသးဘူး ညီမရယ္...

 

Post a Comment

ေဝဖန္ခ်က္ေလးတစ္ခုခုေပါ့....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Free Image Hosting Upload Photos Animation Pics