သမီးေလးရဲ့ ဘာသာစကား

(၁)

“Sorry ေဖေဖ I didn't mean to hurt you” အဲဒီစကားဟာ သမီးကေလး ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုး၊ စိတ္ေကာက္၊ ဆိုးႏြဲ႕၊ ဂ်ီက်ၿပီးတုိင္း ေျပာေလ့ရွိတဲ့ စကားေလးပါ။ ၾကားစတုန္းက ကၽြန္မေရာ ေမာင္ပါ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသၿပီး ရယ္မိၾကပါတယ္။ ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ ေျပာတတ္တယ္ေပါ့ေလ။ သူ အဲဒီလို မ်က္ႏွာကေလး ေအာက္စိုက္ၿပီး စိတ္ မေကာင္းသလို ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္ရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ ဟာ့ထ္ကို ထိမွန္းလည္း အလည္မကေလးက သိၿပီးသားပါ။ သူမဟုတ္တာ တစ္ခုခု လုပ္ၿပီးတုိင္း အဲဒီစကားကို တြင္တြင္သံုးေလ့ရွိပါတယ္။ ေမာင္ကေတာ့ ခံရတာမ်ားၿပီမို႔ တဟားဟားသာ ေအာ္ရယ္ေနတတ္ပါတယ္။ သူမ အားပါးတရ စိတ္ေကာက္ငိုယိုလို႔ၿပီးရင္ သူမေျပာႏိုင္ခင္မွာ ကၽြန္မတို႔က ဦးေအာင္ သူ႔ေလယူေလသိမ္းမ်ိဳး တမင္တုပၿပီး “Sorry ေဖေဖ I didn't mean to hurt you” လို႔ ဝိုင္းေအာ္ရင္ေတာ့ သူ႔ခမ်ာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႀကီးျဖစ္ၿပီး ရယ္ေမာပါေလေရာ။

ေနာက္တစ္ခု ရွိပါေသးတယ္။ “ေအာင္မယ္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ အပိုဆာဒါးေတြ” တဲ့။ အဲဒါက ကၽြန္မက သူ႔ကို စိတ္တိုင္းမက် အလိုမက်တဲ့အခါတိုင္း ေျပာေလ့ရွိတဲ့စကားပါ။ အဲဒါကို သူက ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ထားတာ။ ေမာင္နဲ႔ကၽြန္မ စကားလက္ဆံုက်လို႔ စကားေကာင္းေနၿပီဆို သူ႔ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ရင္ သူက မေက်မနပ္နဲ႔ အဲဒီစကားလံုးနဲ႔ ဝင္ခြပ္ေတာ့တာပါ။ သူ အဲဒီလိုေျပာရင္ ေမးေစ့ကေလး ကလည္း ဆတ္ကာ ဆတ္ကာနဲ႔ အရမ္း ရယ္ရတာပါ။ အခုဆို သမီးက Nursery သြားေနၿပီမို႔ သူ႔ေက်ာင္းမွာ တျခားကေလးေတြ အေၾကာင္းေျပာခ်င္ရင္ သမီးနဲ႔ကၽြန္မက မ်က္ႏွာထားကိုေတာ့ ၿပံဳးၿပံဳးကေလးထားၿပီး အတင္းအုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္က ေမ့ကို ရယ္ရယ္ေမာေမာ စကားေျပာေနတုန္း သမီးက ပက္ခနဲ ေျပာလုိက္တာ။ အဲဒီ “ေအာင္မယ္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ အပိုဆာဒါးေတြ” ဆိုလို႔ ကၽြန္မ ႏႈတ္ခမ္းနာနာ ကိုက္ထားရပါတယ္။ 

(၂)

သမီးေလးက ကၽြန္မလိုပဲ စာအုပ္ေလာဘႀကီးတတ္ေသးသူပါ။ Library တစ္ခါသြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပန္ခ်င္ဘဲ သူဖတ္ခ်င္သမွ် စာအုပ္ေတြ ဆြဲဆြဲယူၿပီး “မီးေလး ဒါလည္း ဖတ္ရမယ္၊ ဒါလည္း ဖတ္ခ်င္တယ္” နဲ႔ ေရြးလို႔ကို မၿပီးႏိုင္ေတာ့တာ။ တစ္ႀကိမ္ငွားရင္ ၁၇ အုပ္ေလာက္ ပါတာမို႔ ကၽြန္မမွာ သယ္ရတာ မႏိုင္မနင္းပါ။ စာအုပ္ေတြ ရလာၿပီးရင္ ညတိုင္း တစ္ညတစ္အုပ္ႏႈန္း ကၽြန္မကို ဖတ္ခိုင္းေတာ့တာပါ။ သူက story ေတြ အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ သူ႔ဘာသူလည္း ျပန္စီစဥ္ခ်ဲ႕ထြင္ၿပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ သူက ကၽြန္မကို ျပန္ဖတ္ျပေနေသးေတာ့တာ။ သူ႔ပံုျပင္ကိုလည္း နားေထာင္ၾကည့္ပါဦး။ “Once upon a time, there was a princess. Her name is May Moe Mahn Maung and she is so beautiful.” ဆိုတာမ်ိဳးပါ။

အသက္ကျဖင့္ ေလးႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ေသးပါ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ အင္မတန္ေျပာတတ္ လုပ္တတ္ပါတယ္။ တေလာက ကၽြန္မတို႔ မိသားစု သံုးေယာက္ ပြဲတစ္ပြဲတက္ၾကေတာ့ ဧည့္မွတ္တမ္းမွာ လက္မွတ္ထိုးၾကေတာ့ သူကပါ “မီးေလးလည္း ထိုးရမယ္”ဆိုၿပီး ဧည့္မွတ္တမ္းမွာ "MAY"သူ႔နာမည္သူ က်က်နန စာလံုးေပါင္း ေရးထည့္တာမို႔ အဲဒီက အမ်ိဳးသမီးက သေဘာေတြ က်ေနေသးတာပါ။ သူက သူ႔ကို အဲဒီလို ဂရုတစိုက္ အေရးတယူလုပ္တာကိုလည္း အရမ္းသေဘာက်။ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာ သူ႔ဓာတ္ပံုေလးေတြ ပါလာရင္လည္း တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ေက်နပ္သေဘာက်လို႕ မဆံုးပါ။ ဓာတ္ပံုရိုက္တိုင္း သူ႔မွာပို႔စ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၿပီး ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံတတ္သလို ကၽြန္မကိုလည္း “လွလွေလးရိုက္ေနာ္၊ ေမေမ ၿပီးရင္ မဂၢဇင္းပို႔ရမယ္” လို႔ ေျပာတတ္ေသးသူပါ။

(၃)

သမီးေလးရဲ့ လက္သံုးစကား ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ "All by myself." တဲ့။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔ဘာသာသူပဲ လုပ္ခ်င္တာမို႔ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ကၽြန္မက စိတ္မရွည္ခ်င္။ ေစ်းဝယ္ၿပီး check out လုပ္ရင္လညး္ သူပါ။ ပိုက္ဆံေပးဖို႔ credit card ထည့္ရင္လည္း သူထည့္ခ်င္။ Pin နံပါတ္ ႏွိပ္တာကို သူပဲႏွိပ္ခ်င္ေတာ့ မခက္ေပဘူးလား။ ဆူျပန္ရင္လည္း Ok! Ok! ဆိုၿပီး ေနာက္ဆုတ္ေပးရွာတာမို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္။ “ကေလးေလးက ကေလးေလးနဲ႔ကို မတူဘူး၊ ေနရာတကာ ဝင္ပါတာမေကာင္းဘူးေနာ္” လို႔ ကၽြန္မကေျပာရင္ သူက ဆင္ေျခကေလးနဲ႔ "I'm not a baby anymore! I am a big girl now. I can do it all by myself." တဲ့။ သူက ေလးႏွစ္ျပည့္ေသးလို႔သာပဲ။ ဆယ့္ေလးႏွစ္ဆိုရင္ ကၽြန္မက သူ႔တပည့္မ်ား လုပ္ေနရမလား မသိေတာ့ပါဘူး။ ခုကတည္းက ကြန္ပ်ဴတာကိုလည္း အင္မတန္လုတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ sony lap top ေလးကို ေမာင္ပိုင္စီးၿပီး သူ႔ဘာသူ website ေတြကို ရွာေဖြတတ္ၿပီး အဲဒီက ကေလးေတြအတြက္ fun and games ေတြကို က်က်နနကစားတတ္ေနၿပီမို႔ game သရဲေလးပါ။ ကၽြန္မက သူ႔ကို “ေတာ္ၿပီသမီး တစ္နာရီပဲ ေဆာ့ရမယ္” လို႔ အခ်ိန္သတ္မွတ္ေပးထားရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ရစ္ခ်င္ေသးတာ။ “ေမေမက စာေရးပါ။ မီးေလးက ကြန္ပ်ဴတာ ဂိမ္းေဆာ့မယ္။ ေဖေဖက TV ၾကည့္” ဆိုၿပီးေတာ့ ခြဲတမ္းေတြ ခ်ေနတာ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေဖက wii game ဝယ္ခ်င္တာကို လံုးဝမဝယ္ရဘူးလို႔ တားျမစ္ထားရပါတယ္။ သူပဲ ဦးထားေတာ့မွာကို ႀကိဳသိေနလို႔ေလ။

(၄)

သမီးေလးရဲ့ စကားတစ္ခြန္း ရွိပါေသးတယ္။ "expire ျဖစ္ေနၿပီလားဟင္" တဲ့။ ညက ေသာက္ၿပီး က်န္တဲ့ ဖန္ခြက္ထဲက ေရကို မနက္က်ရင္ မေသာက္ပါ။ ႏွာေခါင္းေလးရႈပ္ၿပီး expire ျဖစ္ေနၿပီ ေမေမ လို႔ ေျပာတတ္ပါတယ္။ မေန႔ကေတာ့ သူ႔ကို You Tube ကေန Black Hole အဖြဲရဲ့ “သနပ္ခါး”ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကေလး ဖြင့္ျပတာကို နားေထာင္ၿပီးေတာ့ သူက “ေမေမ မီးေလး သနပ္ခါးလိမ္းခ်င္တယ္” တဲ့။ ကၽြန္မကလည္း အေမတို႔လာတုန္းက လိမ္းလက္စ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သနပ္ခါးဗူးကေလး ရွာေဖြထုတ္ယူေပးေတာ့ “ဟင္ ေမေမ့သနပ္ခါးက expire ျဖစ္ေနၿပီေနာ္” တဲ့။ ကၽြန္မမွာ ရယ္လိုက္ရတာ။ ေနာက္စကားတစ္ခြန္းကေတာ့ "but why?" ဆိုတဲ့စကားပါ။ သူဆင္ေျခတက္ခ်င္ၿပီဆိုရင္ ၊ကၽြန္မခိုင္းတာကို မလုပ္ခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးဆိုရင္ ၊ သူနားမလည္တာ တစ္ခုခုရွိရင္ အဲဒီစကားကို တြင္တြင္ သံုးတတ္တာမို႔ ကၽြန္မမွာ သူနားလည္လက္ခံလာတဲ့အထိ ရွင္းျပရတာ အေမာပါပဲ။ ကၽြန္မအတြက္ စိတ္လည္းညစ္ရ၊ ၿပံဳးလည္းၿပံဳးမိေစတဲ့ စကားကေတာ့ “Please ေမေမ Please” တဲ့။ သူ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္တဲ့အခါ၊ သူလိုခ်င္တာ ပူဆာတ့ဲအခါ၊ ကၽြန္မက သူ႔ကိုမလုပ္ဖို႔ တားျမစ္တဲ့အခါ သူက ၿပံဳးၿပံဳးကေလးနဲ႔ ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလသံကေလးနဲ႔ “Please ေမေမ Please” ဆိုၿပီး ဆြဲဆြဲငင္ငင္ ေတာင္းဆိုပူဆာေလတိုင္း ကၽြန္မမွာ မျငင္းရက္ေတာ့တာမ်ားပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့အားနည္းခ်က္ကို သူကလည္း သိထားၿပီးသားကိုး။ တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့ စည္းကမ္းနဲ႔ပတ္သက္လာတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္မက သူ႔ကိုအေလွ်ာ့မေပးဘဲ အသံခပ္မာမာနဲ႔ ဆူမိတဲ့အခါမွာေတာ့ သူက အေလွ်ာ့ေပးျပန္ပါတယ္။ ဒါေတာင္  ႐ိုး႐ိုးလုိက္နာတာမဟုတ္။ သူ႔စကားေလးနဲ႔သူ ၊ ေလယူေလသိမ္းကလည္း မႏုိင္၍ သည္းခံလုိက္ရပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ "Ok! Ok!  if you say so." တဲ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္။ “ေမေမ မီးေလးကို ေအာ္ပါနဲ႔။ မီးေလးက စိတ္မေကာင္း ျဖစ္တတ္တယ္” တဲ့။ သူ႔ကို ဆူမိတဲ့ ကၽြန္မကပဲ ျပန္ေတာင္းပန္ရေတာ့မလုိပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ေတာ့ သူကေလးက လိမၼာတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ပါ။ သူလုပ္ခ်င္တာရွိရင္ ကၽြန္မဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္အရင္ေတာင္းၿပီးမွ ကၽြန္မခြင့္ျပဳမွ လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ကေလးရွိတာကို ေက်နပ္ရပါတယ္။ သူကေလး တစ္ေန႔တစ္ျခား ႀကီးျပင္းရင့္က်က္လာတာနဲ႔အမွ် ကၽြန္မမွာလည္း တစ္ေန႔တစ္မ်ဳိး မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္ အေတြ႔အႀကံဳေတြ တိုးလို႔ေပါ့ေလ။

လြန္းထားထား(ေဆးတကၠသိုလ္)